كليساي نتردام : بانوي باريس

كليساي نتردام: بانوي پاريس

كليساي نتردام كه «بانوي پاريس» نام دارد، يكي از بهترين نمونه‌هاي سبك گوتيك محسوب مي‌شود. اين كليسا در مكاني قرار دارد كه پيش از اين رومي‌ها در آن معبدي براي پرستش ژوپيتر ساخته بودند. ويكتور هوگو در مورد نترادم گفته است: هر تصوير و هر سنگ اين بناي تاريخي تنها صفحه‌اي از تاريخ اين كشور نيست، بلكه سرگذشت دانش و هنر اين كشور است. زمان معمار اين بنا و مردم سازنده آن هستند. كليساي نتردام كه «بانوي پاريس» نام دارد، يكي از بهترين نمونه‌هاي سبك گوتيك محسوب مي‌شود. اين كليسا در مكاني قرار دارد كه پيش از اين رومي‌ها در آن معبدي براي پرستش ژوپيتر ساخته بودند. موريس دي سولي، اسقف پاريس تصميم به ساخت كليسايي براي جمعيت رو به افزايش شهر پاريس كرد. با وجود آن كه ساخت اين كليسا از سال 1163 شروع شد، تا 180 سال بعد، يعني سال 1345 كار آن به اتمام نرسيد. اين بنا كه در عصر بي‌سوادي مردم ساخته شد، بازگو كننده داستان‌هايي از انجيل در آستانه ورودي، نقاشي‌ها و شيشه‌هاي رنگي است. ظاهر درون اين بنا در اواسط قرن سيزدهم تغيير شكل پيدا كرد. پنجره‌هاي كوچك ديوار خارجي كليسا كه معرف اوايل سبك گوتيك بود، جاي خودشان را به پنجره‌هاي بزرگ دادند كه موجب حذف ايوان باريك درون كليسا شد. در آغاز محوطه داخلي كليسا 4 طبقه داشت و ايوان آن نيز يك مدخل ورودي بزرگ دايره‌اي شكل بود. نماي خارجي اين بنا سبك گوتيك داشت. كليساي نتردام تاريخ پرفراز و نشيبي را از سر گذرانده است. سربازاني كه درگير جنگ صليبي بودند، پيش از رفتن به ميدان جنگ در اين مكان دعا مي‌كردند و موسيقي چندآوايي در اين كليسا شكل گرفت. در طول انقلاب فرانسه، كليساي نتردام هم همچون ديگر كليساهاي فرانسه غارت شد، اشياي باارزش كليساهاي ديگر هم نابود شدند يا به تاراج رفتند. تنها ناقوس‌هاي بزرگ از خطر ذوب شدن در امان ماندند. در طول انقلاب فرانسه از محوطه داخلي كليسا براي انبار غذا استفاده مي‌شد. در همين مكان بود كه ناپلئون بر اولويت دولت بر كليسا تاكيد كرد و به عنوان امپراطور فرانسه تاجگذاري كرد و جوزفين را ملكه خود خواند. در طول قرن نوزدهم نويسنده مشهور ويكتور هوگو و هنرمنداني چون اينگرس توجه همكاران را به ارزش هنري اين بنا و وضعيت اسفباري كه در آن قرار داشت، جلب كردند. در قرن نوزدهم ارزش اين بناي تاريخي بيشتر مورد توجه قرار گرفت در قرن هجدهم حتي شيشه‌هاي رنگي منقوش اين كليسا با شيشه‌هاي معمولي عوض شدند. بازسازي اين كليسا كه از سال 1844 شروع شد، 23 سال به طول انجاميد. در طول حكومت انقلابي مستقر در پاريس (از 18 تا 21 مارس 1871) اين كليسا به آتش كشيده شد. به هر حال آن چه امروز نظر همگان را به سوي نتردام جلب مي‌كند، هنر به كار رفته در اين كليساست و نه تاريخچه آن. فضاي دروني نتردام با ستون‌هاي بلند و سبك خاصي كه در آن به كار رفته بسيار منحصر به فرد است و گنجایش حضور 6000 نفر را براي عبادت در خود دارد. در سال 1768 جغرافي‌دانان تصميم گرفتند همه مسافت‌ها را در فرانسه بر اساس موقعيت نتردام اندازه‌گيري كنند. 176سال بعد وقتي پاريس در جنگ جهاني دوم آزاد شد، ژنرال دوگل بعد از بازگشتش براي شركت در مراسم شكرگزاري به كليسا آمد. از بسياري جهات نتردام هميشه مركز فرانسه بوده است. در سال 1991 يك برنامه 10 ساله حفظ و احياي اين بنا طرح‌ريزي شد. براي ديدن بخش‌هاي بالايي كليسا و يا رودخانه سن پاريس بايد 387 طبقه به بالاي اين برج رفت. زنگ 13 تني كليساي نتردام در برج جنوبي آن قرار دارد كه بر حسب موقعيت‌هاي خاص به صدا درمي‌آيد. در جلوي نتردام ميداني قرار داشت كه تا اواسط دهه 60 با خانه‌هاي قرون وسطايي محصور شده بود و همين امر موجب مي‌شد كه كليسا از تمامي جهات به خوبي ديده نشود. بعد از تخريب ساختمان‌ها، باستان‌شناسان آثار فرانسوي ـ رومانيايي مربوط به زندگي در قرن نوزدهم را كشف كردند. اكنون كليساي نتردام يكي از اصلي‌ترين مراكز گردشگري در پاريس محسوب مي‌شود كه سالانه تعداد زيادي از گردشگران با مذهب و مليت‌هاي مختلف از آن ديدن مي‌كنند

مرسی امین جان
عکسی ازش نداری برامون بذاری؟