مشاعره با ترانه ها(iraniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii)

من به فكر خستگي هاي پر پرنده هام تو بزن، تبر بزن
من به فكر غربت مسافرام آخرين ضربه رو محكمتر بزن

ابي

نکنه حرفای خامم خاطر عزیزو آزرد
نکنه اسم حقیرم تو کتابای تو خط خورد

گوگوش

در این زمانه ی بی های و هوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست
چگونه شرح دهم لحظه لحظه ي خود را
برای این همه ناباور خیال پرست؟

حبيب عزيز

تو رو از بین صد ها گل جدا کردم
تو سینه م جشن عشق تو به پا کردم
برای نقطه پایان تنهایی
تو تنها اسمی بودی که صدا کردم
عشق من... عشق من..
فرزین مرحوم

نازنین عاشق به دنبالم بیا تو..............
.......................ی
ی بده بیاد
راستی از نوش آفرین بود

یه دلم میگه برم برم
یه دلم میگه نرم نرم
طاقت نداره دلم دلم
بی تو یمونم
هاتف
سلطان قلبها
امیدوارم خیلی شعرش رو خراب نکرده باشم..

Jany نوشته است:

یه دلم میگه برم برم
یه دلم میگه نرم نرم
طاقت نداره دلم دلم
بی تو یمونم
هاتف
سلطان قلبها
امیدوارم خیلی شعرش رو خراب نکرده باشم..

:

Jany نوشته است:

یه دلم میگه برم برم
یه دلم میگه نرم نرم
طاقت نداره دلم دلم
بی تو یمونم
هاتف
سلطان قلبها
امیدوارم خیلی شعرش رو خراب نکرده باشم..

سلطان قلبها

عارف

Naghme نوشته است:

Jany نوشته است:

یه دلم میگه برم برم
یه دلم میگه نرم نرم
طاقت نداره دلم دلم
بی تو یمونم
هاتف
سلطان قلبها
امیدوارم خیلی شعرش رو خراب نکرده باشم..

سلطان قلبها

عارف

راست میگی عارفه ممنون

اونی که می خواستم اونی که می خواستم
منو تنها گذاشت رفت
اونیکه می خواستم دلمو شکستو به پای یک عشق جدید نشستو
چشم روی آرزوم همیشه بستو پشت مه پنچرمون رها شد
اونیکه می خواستم مثل اشک چکیدو تو طول راه باز یه کسی رو دیدو
به آرزوش انگار دیگه رسیدو نه خاطر هیچی ازم جداشد

اونیکه می خواستم از کامران و هومن

دلدار خبر نداره از یار
دلدار سرش شلوغه انگار
......
شهرام و شهروز ببخشید
من همیقدرش رو بلدم به هر حال آخر همه ش "ر" هستش

رفتم سر کوچه یه پاکت سیگار بگیرم
رفتم اون دنیا تا بمیرم



محسن نامجو

با تشکر از همکاری برادر دانشمندم

دلارام نوشته است:

رفتم سر کوچه یه پاکت سیگار بگیرم
رفتم اون دنیا تا بمیرم



محسن نامجو

با تشکر از همکاری برادر دانشمندم

من میگم خواننده های این دوه زمونه یه چیزیشون میشه
حالا صبر نکرده اول بمیره بعدش بره اون دنیا


منو ببخش اگه شبا ستاره ها رو میشمارم
منو ببخش اگه بهت خیلی میگم دوست دارم
منو ببخش اگه برات سبد سبد گل میچینم
منو ببخش اگه شبا فقط تو رو خواب میبینم
اگه تو رو دوست دارم خیلی زیاد منو ببخش
اگه تویی اون که فقط دلم میخواد منو ببخش
منو ببخش اگه واسه چشمای تو خیلی کمم
تو یه فرشته ای و من اگه فقط یه آدمم
منو ببخش اگه برات میمیرم و زنده میشم
اگه با دیوونگی هام پیش تو شرمنده میشم
منو ببخش اگه همش میسپارمت دست خدا
اگه پیش غریبه ها به جای تو میگم شما

کامران و هومن آلبوم 20 "منو ببخش"
و خیلی دوست دارم

اگه به من وفا کنی
حاجتمو روا کنی
بین تموم عاشقات
نذر منو ادا کنی
یه کاسه گندم می ریزم
تا کفترا رو سیر کنم
واست می میرم اینقدر
تا دلتو اسیر کنم
به پات می شینم شب و روز
تا با تو عمرو پیر کنم

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم...


کعبه - معین

میدرخشی مثل یک تیکه جواهر توی جمع
من میترسم عاقبت یه روز قمارت بکنم
من مثل شبای بی ستاره سرد و خالیم
خب میترسم جای عشق غصه رو یار تو کنم
تو مثل قصه پر از خاطره هستی نمیخوام
من بینشون تو رو نشونه دارت بکنم
تو که بی قرار دیدن شب و ستاره ای
واسه دیدن ستاره بیقرارت بکنم
مثل دریا بی قراری نمیتونی بمونی
من چرا مثل برکه موندگارت بکنم
.......
سیاوش قمیشی دودلی

من اگه خدا بودم شهر بم هرگز نمی لرزید
نیمه شب اون غنچه نوزاد از نگاه مرگ نمی ترسید
من اگه خدا بودم مادرای دجله خونین نمی مردن
از فرات سرخ آلوده نو عروسان ماهی مرده نمی خوردن

من اگه خدا بودم از ابی

نگه گرمم ودرچشم سخنگوی توام
هوس بوسه ام ودرلب خاموش توام
تارا

ماه باید یه شبی مهمونی کنه
پیش تو مهتاب قربونی کنه
آخه چشمای قشنگت می تونه
که بگیره شب و زندونی کنه
بزار این خورشید صورت شما
ابری خونمو آفتابی کنه

ماه باید یه شبی مهمونی کنه از ابی

هواي خانه چه دلگير مي شود گاهي
از اين زمانه دلم سير مي شود گاهي
عقاب تیز پر دشتهای استغنا
اسیر پنجه ی تقدیر می شود گاهی

صدای زمزمه ی عاشقان آزادی
فغان و ناله ی شبگیر می شود گاهی
نگاه مردم بیگانه در دل غربت
چشم خسته ی من تیر می شود گاهی

سياوش قميشي عزيز

یه روز میای سراغم که خیلی وقته رفتم
هزار هزار بهونه از اون نگات گرفتم
این روزا رو یادت باشه یه وقت نگی نگفتی
اون روزا دور نیست که به یاد من بازم نیفتی
یه وقتی بر میگردی که فایده ای نداره
هرچی سرم آوردی دنیا سرت میاره
مهستی دنیا

من غلام قمرم غير قمر هيچ مگو
پيش من جز سخن شمع و شکر هيچ مگو

سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو
ور از اين بي خبري رنج مبر هيچ مگو

دوش ديوانه شدم عشق مرا ديد و بگفت
آمدم نعره مزن جامه مدر هيچ مگو

گفتم اي عشق من از چيز دگر ميترسم
گفت آن چيز دگر نيست دگر هيچ مگو

داريوش عزيز
شعرش از مولاناست

هنوز پیش مرگتم من بمیرم تا نمیری
خوشم با خاطراتم اینو از من نگیری
منم از ابر و بارون به جز اسم تو نشنید
تو مهتاب شبونه فقط چشمام تو رو دید
نشو با من غریبه مثل نامهربونا
بلا گردون چشمات زمین آسمونا
میخوام برگردم اما میترسم بگی حرفی نداری
بگی عشقی نمونده میترسم بری تنهام بذاری
معین سفر

یه درخت خشک وبی برگ میون کویر داغ
توی تهمونده ذهنش نقش پررنگ یه باغ
شاخه سبز خیالش سربه آسمون کشید
برو دوشش همه پرشد زاقاقی سفید
حبيب کوير باور