خسرو شکيبايي دار فاني را وداع گفت...

خسرو شكيبايي پس از سال‌ها نقش‌آفريني در سينماي ايران، امروز جمعه، 28 تير، در سن 64سالگي بر اثر سكته‌ي قلبي در بيمارستان پارسيان از دنيا رفت.‌

به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين بازيگر سينما، تئاتر و تلويزيون ايران كه سال‌ها با حميد هامون در فيلم «هامون» داريوش مهرجويي باورش كرديم و به خاطر اين فيلم، سيمرغ بلورين بهترين بازيگر مرد را در هشتمين دوره‌ي جشنواره فجر گرفت، سال‌ها بعد به خاطره فيلم «كيميا»ي احمدرضا درويش، دوباره اين سيمرغ را به خانه برد. او سومين سيمرغ خود را هم را براي بازي در نقش عادل مشرقي فيلم «سالاد فصل» فريدون جيراني گرفت. از آخرين افتخارات شكيبايي هم ديپلم افتخار براي فيلم «اتوبوس شب» كيومرث پوراحمد بود.

خسرو شكيبايي كه خاطره‌ي بازي‌اش را در فيلم‌هاي «كاغذ بي‌خط»‏، «يك‌بار براي هميشه» و مجموعه‌هاي تلويزيوني «مدرس»، «روزي روزگاري» و‏‏ «خانه‌ي سبز» از ياد نبرده‌ايم، كم‌تر اهل گفت‌وگو و مصاحبه بود و با بيان صميمانه‌اش از خبرنگاران مي‌خواست كه از او توقع مصاحبه نداشته باشند و دلگير هم نشوند.

او با بازي در نقش كوتاهي در فيلم «خط قرمز» (مسعود كيميايي، 1361) اولين حضورش را در سينما رقم زد و با «هامون» در خاطره‌ها ماندگار شد.

شكيبايي در حدود 40 فيلم سينمايي حضور داشته است؛ فيلم‌هايي همچون: «پري»، «رابطه»، «سايه به سايه»، «درد مشترك» و «خواهران غريب» و با فيلم‌سازان شاخصي چون داريوش مهرجويي، ناصر تقوايي و مسعود كيميايي همكاري داشت.

آخرين نقش‌آفريني اين هنرمند در فيلم تلويزيوني «پيوند» سعيد عالم‌زاده و آخرين نمايش فيلمش، «آشيانه‌اي براي زندگي» حميد طالقاني بود كه به مناسبت روز پدر از تلويزيون پخش شد.

شكيبايي متولد سال 1323 در تهران، فارغ‌التحصيل بازيگري از دانشكده‌ي هنرهاي زيباي دانشگاه تهران بود. در زندگي‌نامه‌ي او به اين موارد اشاره شده است: علاقه به كشتي كچ و شركت در چند مسابقه‌ي آماتوري و غيرحرفه‌يي (1340)، عضو گروه نمايشي توسكا و بازي در نمايش پنجه‌ي عدالت، گوينده‌ي فيلم در استوديو شهاب (49-1347)، فعاليت در تئاتر (1354) و انتشار چند نوار از شعرهاي شاعران معاصر.

از نمايش‌هاي او هستند: پنجه‌ي عدالت، زير گذر لوطي صالح، تراژدي كسري، هنگامه‌ي شيرين وصال، بليت تئاتر، پنجه به دست آوردن، صيادان، با خشم به ياد آر، بازرس، سنگ و سرنا، همه‌ي پسران من، شب بيست و يكم و بيا تا گل برافشانيم.

از فيلم‌ها، نمايش‌ها و مجموعه‌هاي تلويزيوني‌اش هم به اين موارد مي‌توان اشاره كرد: زير گذر لوطي صالح، سنگ و سرنا، لحظه،‌كتيبه، سمك عيار، لحظه، ‌كوچك جنگلي، مدرس، تهران 53، روزي روزگاري، ميثاق خون، خانه‌ي سبز، ميراث مشترك (گوينده گفتار متن)، سرزمين سبز، كاكتوس، در كنار هم، پهلوانان نمي‌ميرند و سرزمين سبز.

اما فيلم‌شناسي خسرو شكيبايي به اين شرح است: خط قرمز، دادشاه، صاعقه، دزد و نويسنده، رابطه، ترن، شكار، هامون، عبور از غبار، ابليس، جست‌وجو در جزيره، بانو، پرواز را به خاطر بسپار، سارا، يك بار براي هميشه، بلوف، پري، درد مشترك، لژيون، كيميا، عاشقانه، خواهران غريب، سايه به سايه، سرزمين خورشيد، رواني، زندگي، ‌ميكس، كاغذ بي‌خط، دختري به نام تندر، مزاحم، صبحانه‌اي براي دو نفر و اتوبوس شب.

منبع:ایسنا

روحش شاد

خسرو شکيبايي دار فاني را وداع گفت... 35cn9k6

آه ...
زندگي اينقدر كوتاهه و خاطره هاش اينقدر طولاني !

صداش برام فوق العاده دلنشين بود . ياد اون ديكلمه اي كه اول خانواده ي سبز ميخوند بخير .

خداي مهربون ...

خیلی باعث تاسفه که هنرمندای ایرانی با میانگین سنی پایین از دنیا می روند.
جدا از این خبر متاثر شدم و اتفاقا ترانه هایی که برای بچه ها خونده(صد دانه یاقوت ...)
و...همیشه به یادمون هست و زمزمه می کنیم. این مصیبت رو به همه ی هنردوستان
و همچنین به همه ی اعضای این فروم و همه و همه تسلیت می گم. امیدوارم دیگر شاهد از دست دادن
هنرمندای خوبمون در سنین نسبتا پایین نباشیم.
روحش شاد

من هم خبر یک ساعت پیش از شبکه 2 شنیدم

خیلی متاثر شدم

یادش گرامی و روحش شاد

هم از شنیدن این خبر شگفت زده شدم
هم خیلی ناراحت Crying or Very sad

خیلی ازش خاطره های خوبی تو ذهن مردم هست سریال روزی روزگاری،خانه سبز،دکلمه شعرهای سهراب و ...
روحش شاد...

علت مرگ را در روزنامه ی همشهری سرطان کبد نوشته بود(همشهری آنلاین)

به یاد بابک بیات و داوود اسدی (که اخیرا فوت شد ولی هیچ خبری در مورد علت مرگش نشنیدم فقط
به صورت گذرا سکته قلبی در روزنامه ی همشهری تصور می کنم نوشته شده بود) و ناصر عبداللهی و
... بهتره یک فاتحه براشون بخونیم.

واقعا هنرمند بزرگي بود
من خيلي دوستش داشتم
صداي قشنگي هم داشت
Crying or Very sad

روحش شاد و يادش گرامي باد

خیلی متاسفم Sad

نمی دونم چی بگم

من خيلي دوستش داشتم..
واقعا شوكه شدم...
روحش شاد ....

خبر تأسف آوري بود .. ياد خسرو و خاطرات محمود سياه به خير ..

ياد خسرويي كه به محمود سياه معروف بود و بعدها شد خسرو شكيبايي Sad

خيلي دوسش داشتم خيلي زياد
از صداشم خيلي خوشم ميومد
من بازيگري رو دوس دارم و يه مدتي تئاتر كار ميكردم...از آرزوهام بود كه افتخار بازي كردن در كنارشون رو داشته باشم
روحش شاد
يادش گرامي
خدا به خانواده اش صبر بده

اصلا اين موضوع باور نكردنيه.....
نميدونم واقعا چي بايد بگم.....
حيف از اين هنرمند بزرگ با صداي قشنگي كه داشت......
واقعا حيف از هنرمنداي ماندگار ما كه ديگه متاسفانه جايگزيني ندارن.....
واقعا متاثر و ناراحتم از ديروز.....
حيف ...... Crying or Very sad

واقعا دردناك و ناراحت كننده بود.....
اصلا باورم نميشه......
روحش شاد باشه كه عمري با فيلماش مردم خنديدن و گريه كردن...

هنرمندي كه خونه هاي مردم رو تبديل به خانه سبز كرد....يعني جايي كه بهش ميگيم محل امنمون

خيلي متاثر و ناراحتت كنندست .....

بياين همگي با هم يه فاتحه بخونيم......

و يادمون باشه به قول خسرو شكيبايي در خانه سبز:

اگه با هم قهريم....حرف كه ميزنيم.....

يادش گرامي و روحش شاد.......
حيف......

خسرو شکیبایی جز آدمایی بود که تکرار شدنی نیستن..
صدا و خاطره بازی هاش و معرفتش تا همیشه در ذهن و قلب مردم زنده و جاودانه
دعا می کنم روحش در شادی و آرامش ابدی باشه..

وایاقعا متاثر شدم وقتی دیروز خبرش رو دیروز خواهرم بهم داد ... Sad

تا چند دقیقه اصلا باورم نشد ...

واقعا کارارش عالی بود ... این چند روزی همش نمیدونم چرا به فکر خسرو شکیبایی بودم ... یعنی دوباره اسمش اومده بود سر زبونم ...

صداش هم واقعا محشر بود ...

خدا بیامرزدش ...

راستی دلارام جان ، متن خبر رو دو بار نوشتی ... !