جملات بزرگان

كوروش كبیر : خدایا مرا از دروغ و قحطی معاف فرما

باید گاهی سکوت کنیم شاید خدا هم حرفی برای گفتن داشته باشد ! ! ! زرتشت

شوپنهاور میگه :هر آدمی حق داره احمق باشه

آلفرد دوموسه : حیات خوابی است ، و محبت رؤیای آن

اُرد بزرگ : یاد اشک و شیفتگی ، آویزه خاموش دلهاست

بطلیموس: زمان را بر كارهای خود تقسیم كنید تا كاری بر زمین نماند.

گوته : ما همیشه وقت کافی داریم به شرط آنکه هم بخواهیم و هم درست از آن استفاده کنیم

کولتون : در میان ملکات ذهنی ، حافظه بیش از همه می شکفد و پیش از همه می میرد .

اُرد بزرگ : میهمانی های فراوان از ارزش آدمی می کاهد ، مگر دیدار پدر و مادر .

گابریل گارسیا مارکز : زندگی آنچه زیسته‌ایم نیست. بلکه آن چیزی است که بیاد می‌آوریم تا روایتش کنیم

فردوسی خردمند : جایگاه پرستش گران کوهستان است .

ارنست رنان : سعادت دیگران بخش مهمی از خوشبختی ماست

اُرد بزرگ : هر یک از ما در جهانی شناوریم ، از این روی در آغاز هر دیدار، با سخنی کوتاه ازآنکه پیش رویمان است بپرسیم آیا می تواند دمی اندیشه اش را به ما بسپارد ؟ .

آلفونس دوده : زن وقتیکه دوست بدارد ، غیر از محبوب خود چیزی را نمی بیند و هرچه عاطفه ، مهربانی و نوازش و فداکاری دارد تنها برای او به کار می برد .

لاواتر : آنکس که نتواند در حلقۀ شادی و نشاط دیگران به صورت یکی از افراد در آید ، یا مغرور است یا ریاکار و یا در قید تشریفات .

آلبرت انیشتین :

هیچ وقت چیزی رو خوب نمیفهمی مگر اینکه بتونی به مادربزرگت توضیحش بدی

پیش از ازدواج چشم هایتان را باز كنید و بعد از ازدواج آنها را روی هم بگذارید. ( فرانكلین )

چه حقیر است آنکه از جیبش میبخشد تا از قلبت ستاند..........

اگر خاموش بنشینی تا دیگران به سخنت آورند ، بهتر از آنست كه سخن بگویی و خاموشت كنند " . سقراط

شاید آسمان را با نگاه عشاق بنگری،اما میخواهم رازی را به تو بگویم آسمان دیگر تاب این همه نگاه را ندارد.

(پسر آفتاب)

جبران خلیل جبران : چه حقیر است و کوچک ، زندگی آنکه دستانش را میان دیده و دنیا قرار داده و هیچ نمی بیند

فانوس دریایی مفید تر از كلیسا است
بنجامین فرانكلین

این جهان زندان و ما زندانیان

بر شکن زندان و خود را وارهان مولانا

هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی این نیرو را نیز در خویش بیافرین که اگر تنهایت گذاشت نشکنی و اگر شکستی باز هم نامید نشو چرا که آرام جان دیگری در راه است . ارد بزرگ

مرد حقیقی طالب دوچیز است : خطر و بازی. از اینروست كه او زن را بعنوان خطرناكتیرین بازیچه ها میطلبد


نیچه