من وقتی بچه بودم ( حدوده 6 ، 7 سال) هی دعا میکردم که یکی از امام ها - علیهم السّلام - ضاهر بشن وببینمشون(وفتی یه ذرّه تنها میشدم).ولی بعد کمی دعا ، یهو به خودم میگفتم که اگه ظاهر بشن که من از ترس هیبتشون سکته میکنم.بعد دوباره شروع میکردم به دعا که تو رو خدا ظاهر نشین
. لا اقل بذارین به موقعس ظاهر باشین که یکی پیشم باشه.باور کنین بعضی موقعها گریه میکردم میگفتم تورو خدا ظاهر نشین.
(البته حالا هم خیلی حالم فرقی نمیکنه
)
ولی انشاالله که ظهور کنن و نهایت و غایت خوشبختی رو حس کنیم.
یا علی مدد.
راستی یه چیز جالب شنیدم که دلمو دیوونه کرد.
یکی گفت ،وقتی ائمّه ی اطهار - علیهم السّلام - بعد امام زمان دویاره رجعت میکنن، امام حسین -علیهم السّلام - اینقدر پیر میشن که همه ی ابروهاشون سفید میشه.
به به به به به.....................
الهیییییییییییییییی همه ی عالم قربون یه تار ابروی کنده شده شون بره.
یا علی مدد