افسر دوم ، نوید وارد میشود ...
اهم اهم ...
بله ...
ممنونم الهام جان ، بابت گوشزد این موضوع ...
بله ...
وقتی شماها خواب تشریف دارین ، ما بیداریم ... کشیک میدیم ...
دستت درد نکنه دلارام جان ...
چشممنون به این آشپزخونه روشن بود که دلارام جان ، زدی کورش کردی ...
من خودم چندین بار جان الهام رو نجات دادم ... مگه نه ؟
امین جان ...
اِ ببخشید ...
منظورم این بود که قربان ... حالا شما زیاد سخت نگیر ... من پوتینم رو میدم بهش ...
خودم پا برهنه کشیک میدم ...
بفرما الهام جان ...
امین : سرباااااااز ...
چرا پوتینت کش داره ؟ هااااااااا ؟
زودی این کش ها رو باز میکنی ها ... زوووووووود ...
سه هفته هم اضاف میخوری حالت جا بیاد ...
تا صبح هم باید پا مرغی بری ...
من (البته توی دلم) : اَی بی انصاف ...
امین : چی گفتیییییییییی ؟ !!!
من : هیچی قربان ... من که چیزی نگفتم ...
امین : نه ... توی دلت یه چیزی گفتی ... بگو چی بود ؟ !!!
من : باور کنید چیزی نگفتم قربان ...
امین : خجالت نمیکشی ؟
من : چرا قربان ؟ آخه برای چی ؟
امین : تو توی دلت نگفتی : " اَی بی انصاف " ؟
هاااااااااااا ؟ تازه ... اون آخرش هم دقیقا "سه نقطه" داشت ... من یادم رفت بذارم ...
یعنی اینطوری :
اَی بی انصاف ... من :
امین : دیدی سرباز ؟ دیدی ؟ نمیتونی از چنگال قانون و عدالت فرار کنی ...
به همین خاطر 48 سال اضاف خدمت میخوری ...
من (باز هم توی دلم) :
قربان شما واقعا گوش های تیزی دارین ...
امین : جدی ؟ راست میگی سرباز ؟
من (با خنده) :
بله قربان ... این رو از صمیم قلب گفتم ...
امین : آخیییییی ... خب باشه ... اون 48 سال رو کردم 4 روز ...
... خوبه سرباز گلم ؟
من : عالیه قربانتان شوم ... بله ... کاملا عادلانه ست ...
[امین رفت]
جاااااااااااااااااان ...
... سرش کلاه گذاشتم ...
امین (با صدای بلند و از راه دور) : چیییییییییی سرباااااااااااز ؟؟؟؟؟
من : وااااااااااااااااااای
... فرااااااااااااااااااااااااار ...
امین (در حالی که قدم زنان به طرف پست من میاد ) :
چه ترسید هااااااا ... من که چیزی نشنیدم ...
===========
من یه سرباز هستم ...
یک سرباز صفر هستم ...