آدميت مرده آيا؟؟

وااااااااااااااااااااااااااااااااای اینکه شبیه سارای منه
خدایا چه نازه
خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا انصافتو شکر
من اینجا جز جیگر می زنم
خدا ببین من از اینا می خواما
بهاره جان پدر مادر این فرشته کوچولو کجان ؟؟؟؟
اینجا چی کار میکنه

این فرشته های کوچولو بی سرپرست هستن

یا پدر و مادر ندارن و سر راهی هستن

یا اگرم دارن... بهتــر که این پدر و مادر رو نداشته باشن .. چون آدمای فاسد و فاسقی هستن

من خیلی چیزا رو نمیتونم اینجا بنویسم و یا عکساشون رو بذارم

وگرنه میدیدین تو چه دنیای بی رحمی داریم دست و پا میزنیم

چشمای ناز مهدیه مشکل دید داره و برای دیدن هر چیزی میره فاصله 10 سانتیش

نزدیک خونه ما یه مجتمع حمایتی هست که از پسر بچه های بی سرپرست نگهداری می کنه
همشون تو سن دبستان و راهنمایی هستن
وقتی اینا رو می بینی قلبت پاره پاره می شه
با اینکه خیلی خوب از لحاظ خوراک و پوشاک و مسائل تربیتی بهشون رسیدگی می شه، اما با خودت می گی بچه های به این زیبایی و سلامت واسه چی باید اینجا باشن
کوچیکتراشون هر وقت که از مدرسه میان، از سرویس که پیاده می شن تا دم در پرورشگاه، گاهی وقتی خانومی رو می بینن که داره با بچش می ره خونه می ایستن و با حسرت نگاه می کنن جوری که وقتی به نگاهش نگاه می کنی آتیش می گیری
یکیشون هر وقت من رو می بینه میاد جلو می گه سلام خاله
جلوی اون نمی ذارم غصه توی صورتم نمایان بشه، اما توی قلبم آرزو می کنم کاش اونقدر قدرت داشتم که شادی رو به قلب بچه هایی برگردونم که از دنیا یه چیز می خوان، محبت
نمی دونم گناه این بچه هایی که از پدر و مادر بی صلاحیت به دنیا میان چیه
نمی دونم چرا این بچه ها رو سر راه می ذارن
نمی دونم چرا
شاید دونستن این مسائل مهم نباشه
شاید مهم این باشه که به شکرانه پدر و مادری که دارم و دوستم دارن، برای این بچه های معصوم و بی گناه کاری بکنم
بچه هایی که از دنیا فقط یه چیز می خوان
....
ممنون بهاره جان

بهاره جان سلام من هم یه داستان کوچیک برای یه دل بزرگ دارم .............
بهاره جان خواهر من مددکار اجتماعی هست راستش برای کارورزی مدتی توی بهزیستی بود نمی دونی خواهر من چقدر ناراحت بود وقتی اون دخترا رو میدید همیشه می گفت هستی چرا اینقدر تفاوت بین آدما وجود داره آدمایی که از سر خوشی و بی نیازی بیش از حد دست به کارایی مثل خوردن اکس و.......... دست می زنند اما گلایی مثل یکی از اون دخترا که طی شرایطی بعدا با اون آشنا شدم توی یک خونواده ای که از هر حیث برای اون دختر شرایط واقعا عذاب آور بوده اما تونسته توی این جامعه خودشه بالا بکشه قابل تقدیره اون الان توی دانشگاه مثل ما داره درس می خونه شاید هم بهتر از ما اما با یه زخمی که همیشه توی وجودشه.............

سلام بهاره جان

حالا این خوبه همه ی اینا آدمو اذیت می کنه

چند روز پیش توی یه روزنامه خوندم که یه مادر بچه ی تازه به دنیا اومدشو توی پارک لاله توی کیسه زباله خفه کرد

خداییش حقه به اون زن چی بگی نمی تونم بش بگم مادر چون حتی از انسانیت هم بویی نبرده

باورم نمیشه یه مادر یه تیکه از روحشو خفه کنه

دیگه داره گریم می گیره

مطالبت جدا زیبا بود از طرف من همشون رو ببوس

آره ...

به نظرم ، انسانیت ، مرگ مغزی شده ...

اما ، قلب هنوز میتپه ...

یه چیزی هست که زندگی میده به انسانیت ...




ممنونم بهاره جان ...

واقعا فجیع بود ... !

می تونیم کمکی بکنیم؟
بگو بهاره جان، اگه می شه بگو

محبت و امنیت...چیزایی هستن که اگه نباشه...تمام زندگیت فناست...........

بهاره جان ...

بعضي وقتها هست ، قلبت پر ميشه از حس هاي متضاد !!

مثل امشب من كه قلبم ، هر چي احساس متضاد توي دنيا هست رو يكجا جمع كرده توي خودش !!


پر از مرگم و زندگي ...

دلم ميخواد بميرم ، راحت بشم ... پرواز كنم از اين ديار غريب ... از ميون اين آدماي عجيب !!

و زندگي كنم ... رشد كنم ، با تمام قدرتي كه در وجودم هست ... ساقه ي تنومندم دسته اي باشه بر تبر شكستن سنگدلي و نامهربوني !!


امشب پر از دردم و شادي !!

شادي ام به اندازه ي گيتي و غمم ، پهناور تر از اون !!

دلشادم ، چون ميبينم كسايي مثل تو هستن ... ميبينم درخت عاطفه هنوز در سوگ تنهايي ، نظاره گر خزون كامل نشده !!

گر چه قطره قطره و ناچيز اما ... چشمه ي آدميت هنوز مغلول و دربند انجماد بنيان كن خودخواهي و رفاه طلبي نشده !!

و دردمندم ... !! كه امشب برادر و خواهر گرسنه ام ، در سرماي بيرحم تنهايي ، خواهند لرزيد و من با شكمي مملو از غذاهاي رنگين ، به زير

كرسي گرم و راحت بي خيالي خواهم خزيد ...


اميد و ياس ...

رخوت و بي تابي

خواب و هشياري

...

...

عشق و خودخواهي

كلمه ، سفير دردمند احساس است و احساس ... امواج خروشان درياي دل ...

خدايا ، تو نگاهدار باش ... نخست ، زورق كوچك انديشه را ... در مشت بيرحم طوفان ...

و سپس روياي شيرين نشستن بر شنهاي گرم ساحل دوستي و برابري و عدالت را ، در مخيله ي اين مسافر تنها !!

ربنا آتنا ، نظر كن به مهر بر قلبهاي پريشان ما ...

دير بازيست در خانه ي غم انگيز خودبيني نشسته ايم ... صاعقه اي ... رعدي ... ويران كن استحكام دروغين و واهي اين بنا

...

دیدن یکی از این بچه ها که دو روزه بوده و شب عاشورا نزدیک عکس شهدا تو محله مون جون داده قیامتی تو دلم به پا کرد ... حرف زدن با آرزو که اگه فرصت کنم قصه اش رو میگم ...حسابی بهم ریخت منو... حرفهای تلخ زیادی تو دلمه ... بهاره جان عزیزم به خودت ببال که خدا این توفیق رو بهت داده که دو تا چشم بینا و یه قلب بزرگ که میتونی این همه خوبی و بدی رو باهم ببینی و بفهمی...

آدمیت نمره بهاره جون خوابه
منتظریم تا یه دست سبز بیدارش کنه