یه سئوال
من همیشه وقتی به عکس بچگی هام نگاه میکنم مخصوصا اون عکسایی که مستقیم
توی دوربین نگاه میکنم همیشه از خودم میپرسم یعنی اون موقع فکر میکردم اونی که الان هستم
بشم؟یا اینکه اون موقع توی اون عمق نگاهی که به دوربین خیره شده یا لبخند بی پیرایه و خالصی که روی لبام نشسته
میتونستم مرجان امروز رو ببینم.من اون موقع همونی بودم که الان هستم.گاهی حس میکنم که خیلی جدی به دوربین نگاه میکردم
یه کم مثل دختری که الان هستم گاهی فکر میکنم که هیچ وقت باورم میشد تموم این روزها را پشت سر بگذارم شاد یا شیرین
غمگین و تلخ .مطمئنا نه ولی همیشه تو چشمام یه نگاه اشنا هست که هنوز هم وقتی توی آیینه نگاه میکنم میبینمش
مقاومت و سادگی
شما چه حسی دارید وقتی به عکس بچگیتون نگاه میکنید
الرئيسية 
الجمعة فبراير 15, 2008 8:19 am
