Sorat Haye Falaki

هر صورت فلکی از تعدادی ستارگان ثابت تشکیل یافته است ، که چگونگی قرار گرفتن هر گروه از آنها نسبت به یکدیگر ، به یک جسم یا حیوان شباهت دارد ، که اسم آن جسم یا جانور را روی آن دسته گذاشته اند ، که گاهی این تشبیه نیز بی مورد است .
▪ برخی از این اسامی عبارتند از :
خرس بزرگ و خرس کوچک «دّب اکبر و دّب اصغر» سوسمار ، دلو ، سرطان د به ظاهر همه ی ستارگان تشکیل دهنده ی یک صورت فلکی به یک فاصله از کره ی زمین هستند ، در صورتی که واقعیت غیر از این است ، و امکان دارد برخی از آنها میلیونها سال نوری دورتر از دیگری باشد .
نامگذاری صورتهای فلکی پیش از ۳۰۰۰ هزار سال قبل از میلاد توسط عربها ابداع شد و بعد به یونان و روم راه یافت د اما سالهای سال همه ی صورتهای فلکی مرزهای مشخص و تعداد معین ستاره ها را نداشتند ، و در کشورهای مختلف شکل و شمار ستارگان تشکیل دهنده ی آنها با هم فرقهایی داشتند.
تــا اینکه به سال ۱۹۳۰ در نتیجه ی کوششهای اتحادیه ی بین المللی ستاره شناسان حدود و مرز و تعداد ستارگان صورتهای فلکی مختلف مشخص شد ، و اسامی هر گروه برای تمام کشورها یکسان شد .
در سال ۱۵۰ میلادی «بطلمیوس» ستاره شناس معروف آن زمان ۴۸ صورت فلکی را شناسایی کرد ، اما ستاره شناسان بعدی صورتهای فلکی دیگری بر آنها افزودند و امروزه هشتاد و هشت صورت فلکی در دنیا شناخته شده و مورد قبول همه قرار گرفته است .
و چون عربها مبتکر نامگذاری صورتهای فلکی هستند ، اغلب نامهای عربی با تغییرات جریی که در تلفظ آنها داده شده است ، هم اکنون به کار می روند. گاهی نیز معنای آنها به زبانهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرند .
__________________

من اینقده دوست دارم شبا توی آسمون دنبال صورتهای فلکی بگردم که خدا میدونه
آسمون تهران که جواب نمیده چون اکثر شبا فقط چند تا ستاره کم نور توش پیدان
ولی وقتی یه کم هوا تمیزه میشه چند تایی پیدا کرد
من مرد شکارچی رو از همه بیشتر دوست دارم
و خوشه پروین

تو ابیانه که بری شب سرت رو بالا کنی 1 میلیارد ستاره بیشتر میبینی
کهکشان راه شیری هم معلومه