حدیث پریشانی................

سلام بچه ها...........

یکی از دوستان من یک سی دی اورد که توی این سی دی یک پسری یه شعر رو مثل دکلمه با یه آهنگ زیبا می خونه..........

من این شعر رو براتون گذاشتم........... امیدوارم که ازش لذت ببرید...................

این مثنوی حدیث پریشانی من است بشنو که سوگ نامی ویرانی من است

امشب نه این که شام غریبان گرفته ام بلکه به یمن آمدنت جان گرفته ام

گفتی غزل بگو غزلم،شور وحال مرد بعد از تو حس شعر فنا شد،خیال مرد

گفتم مرو که تیره شود زندگانی ام با رفتنت به خاک سیه می نشانمت

گفتی زمین مجال رسیدن نمی دهد بر چشم باد فرصت دیدن نمی دهد

وقتی نقاب محور یکرنگ بودن است معیار مهر ورزیمان سنگ بودن است

دیگر چه جای دلخوشی و عشق بازی است اصلا کدام احمق از این عشق راضی است؟

این عشق نیست فاجعه ی قرن آهن است من بودنی که عاقبتش نیست بودن است

حالا به حرفهای غریبت رسیده ام فهمیده ام که خوب تو را بد شنیده ام

حق با تو بود از غم غربت شکسته ام بگذار صادقانه بگویم خسته ام

بیزارم از تمام رفیقان نارفیق اینها چقدر فاصله دارند تا رفیق

من را ابتذال نبودن کشانده اند روح مرا به مسند پوچی نشانده اند

تا این برادران ریاکار زنده اند این گرگ سیرتان جفاکار زنده اند

یعقوب درد می کشد و کور می شود یوسف همیشه وصله ی ناجور می شنود

اینجا نقاب شیر به کفتا رمی زنند منصور را هر آیینه بر،دار می زنند

اینجا کسی برای کسی کس نمی شود حتی عقاب درخور کرکس نمی شود

جایی که سهم مرد به جز تازیانه نیست حق با تو بود ماندمان عاقلانه نیست

ما می رویم چون دلمان جای دیگر است ما می رویم هر که بماند مخیر است

ما می رویم گرچه زالطاف دوستان بر جای،جای پیکرمان زخم خنجر است

دل خوش نمی کنیم به عثمان و مذهبش در دین ما ملاک مسلمان ابوذر است

ما می رویم مقصدمان نامشخص است هر جا رویم بی شک از این شهر بهتر است

از سادگیست گر به کسی تکیه کرده ایم اینجا که گرگ با سگ گله برادر است

ما می رویم ماندن با درد فاجعست در عرف ما نشستن یک مرد فاجعست

دیریست رفته اند امیران قافله ما مانده ایم و قافله پیران قافله

اینجا دگر چه باب من و پای لنگ نیست باید شتاب کرد،مجال درنگ نیست

بر درب آفتاب پی باج می رویم ما هم بدون باد به معراج می رویم

البته این شعر رو تقدیم می کنم به الهام خانوم گل که منو ترقیب کرد که بذارم اینجا..............

من خیلی این شعر و دوست دارم .........

خصوصا این قسمتشو .........

حالا به حرفهای غریبت رسیده ام فهمیده ام که خوب تو را بد شنیده ام

حق با تو بود از غم غربت شکسته ام بگذار صادقانه بگویم خسته ام

بیزارم از تمام رفیقان نارفیق اینها چقدر فاصله دارند تا رفیق


واقعا به نظر من عشقای واقعی تو این دنیا یا به هم نمی رسن یا خیلی دیر میرسن ............

صبا جون خیلی لطف کردی

دستت درد نکنه عالی بود...

وااای صبا جونم

چرا من اینو ندیده بودم؟؟

خییییلی قشنگ بووود خانومی

من دکلمه شو می خوااااام