الان چه ترانه اي گوش ميکنيد

مرسی من پارسال هم اینجوری شده بودم
دم ماه رمضون سیستمم میریزه به هم
این بار که کل سیستمم ریخته به هم
دارم تمرین می کنم شبها بیدار باشم روزها خواب
کلک رشتی !

ملیت، نوال خانوم
می گم چرا ما یه تاپیکی نداریم که توش با هم حرف بزنیم، بدون موضوع خاص، حرفای خاله قزکی، یا بحثای جدی، یا درد دل، یا هر چی از این دست؟

چون ما همیشه تو همه تاپیک ها هر حرفی میزنیم جز موضوع مربوطه

شیرین البوم جدیدش

یا شمس، ملحم زین (جزء اولین اعرابی بود که من آلبومش رو دانلود کردم، شاید حتی اولیش بود )
من به شخصه از دوستانی که فردا میان این تاپیک رو می خونن عذر می خوام، دلارام امشب بدجوری بیخوابی به سرش زده

عیبی نداره
تو اینجا موندی فداکاری کردی من تنها نباشم

هنوز البوم شیرین تموم نشده

ترانه ای که جدیدا عاشقش شدم: جو الروح، محصول مشترک الیسا و فضل شاکر
بینهایت زیباست و توصیه میشه از جانب دلارام

MajidDiab نوشته است:

چون ما همیشه تو همه تاپیک ها هر حرفی میزنیم جز موضوع مربوطه

شیرین البوم جدیدش

کاملا موافقم مجید جان ....

یعنی همین کاری که الان شما و دلارام دازین انجام میدین ....

نه ما که داریم در طول هدف گام بر می داریم

جوا الروح قبلا مصرف شده

یومنهم
عمرو دیاب

جو الروح
بألك شو بألك بدي الك اني بحبك
كلمة حبيبي ياحبيبي صغيره عليك
بعشق صوتك كلامك وعينيك
أنتي بألبي وجوا الروح
حاسس بغرامك وين ما بروح
ضميني وقولولي حبيبي ، بحبك أنا ...
البي ماصدق ولا شاف بطيبة قلبك ، بتغار عليه
اد الدني بموت عليك ، عمري ابتدا بلمسة من ايديك ..
مافي الک مافي غرامك شو عامل فيه مابدي غيرك حبيبي ، بحبك أنا ..
أنتي بألبي وجوا الروح
حاسس بغرامك وين ما بروح
ضميني وقولولي حبيبي ، بحبك أنا ...

کللهم از عمرو دیاب

بعدش هم خلینی جنبک ضم قلبی فی عز شوقی از عمرو دیاب

خدا رحمت کنه عمه ام رو
3 تا نوه 5، 6 ساله داشت
این سه چون با مادر بزرگشون توی یه خونه زندگی می کردن، همیشه توی خونه عمه ام مشغول ورجه وورجه و شیطنت بودن
عمه ام هم بچه ها رو خیلی دوست داشت و خیلی سر به سرشون میذاشت، وقتی که خسته میشد و می خواست استراحت کنه، واسه این سه تا کوچولو "نخود نخود هر که رود خانه ی خود" می خوند
اینا هم می خندیدن می گفتن مامان زری بیخودی نخود نخود نخون، ما هنوز بازیمون تموم نشده
دلم واسش تنگ شد، خدا رحمتش کنه، خدا همه اموات رو بیامرزه
حالا این "تجمعنا الساعات" واسه من حکم نخود نخود رو پیدا کرده، وقتی که بیاد، یعنی دلارام باید بره
صبح همگی بخیر، امیدوارم امروز برای همتون سراسر شادی و آرامش و خبرهای خوب باشه

خدا عمه گرامی تون رو بیامرزه و یه صبر عظیم به مامان من از بابت من بده
بیچاره صبح پاشده دیده من بیدارم
این مارتن آهنگ ها هم تموم شد
منم با این مین بعیش جنات می رم دیگه
بای بای شما

ناصریا.....

ناصریا تو که تا حالا بدت دیدم
از دنیا خوشی ندیدم
از همه کس بدت دیدم
ناصریا از نارفیق پشتت خمیده
از ناروش سینه ات دریده
از همه کس بدت دیدم
للا للا لا لا لا للا


مرحوم ناصر عبداللهی

سلام علیکم جمیعا
انا اکثر واحد بیحبک، عمرو دیاب

پایه ای تا صبح دوباره آهنگ گوش بدیم ؟
هرکی آهنگ تکراری یا آهنگ اون یکی رو گوش یده باخته
باید واسه اون یکی هم پاستیل بخره

یه رویا از ناصر عبداللی

ارحم عذابی، ارحم شبابی، از عمو وائل
این ترانه رو که میشنوم، یاد اون مردای دارای کت و شلوار سیاه و کلاه شاپو و دستمال یزدی می افتم که از این دست شعرا می خوندن:
کبوتر بچه بودم، مادر مرد
مرا بر دایه دادن، دایه ام مرد

دوستت دارم
مرحوم ناصر عبداللهی
امشب تو فاز ناصر می باشیم

امشب عربی جواب نمیده
باید بریم تو فاز معین
عشق من منو صدا کن

من نمی دوونم چی شد از صبح بعد از نماز صبح دلم یهو خیلی واسه ناصر عبداللهی تنگ شد
برای شادی روحش فاتحه بخونیم
یادم باشد از ناصر عبداللهی

میگه :

من به قله می رسیدم اگه هم ترانه بودی
100 تا سد رو می شکستم اگه تو بهانه بودی

ای دریغ؛ معین
خدا رحمت کنه ناصر عبداللهی عزیز رو، روحش شاد

ای دخت گل ای یاسمن
ای اسوه زن در زمین

رسیدم به اصل ماجرا
ترانه یا فاطمه بنت نبی

نه، مثل اینکه امشب کلا ترانه مرانه جواب نمیده
امشب فاز، یه فاز دیگه ست

از مرحوم ناصر که بگذریم الان دارم ترانه یه مرحوم دیگه رو گوش میدم
مرحوم شادمهر عقیلی

با تموم یكدلی
تو بمون برای من

دودلی هامو ببخش
بگذر از خطای من

اگه تردید به عشق
خیمه زد تو باورم

اگه فكر رفتن تو
گذشته از سرم
اگه فكر رفتن تو
گذشته از سرم

از آلبوم آدم و حوا
من خیلی خاطره های جالب از این البوم دارم
یادمه این البوم اولین البوم غیر مجازی بود که من گوش دادم
و اون روز اولین روزی بود که یه کلاس رو دو در کردم
و اون روز اولین روزی بود که با یه غریبه (مشکوک نشیدا اون روزا هنوز اینقدر خلاف نشده بودم ) داشتم قدم می زدم
و اون روز اولین روزی بود که داشتم یه عالمه توی شهر تهران پیاده روی میکردم از میدون ونک تا میدون ولیعصر
خلاصه به میدون ولیعصر رسیدیم اون همراهم گفت که اینجا کاست آدم و حوا دارند هنوز کاست فروشیش هست
خلاصه هیچی دیگه خریدم اومدیم خونه
اون غریبه هم یه پسر هم سن سالم بود که برای کنکور آماده می شدیم و با هم کلاس رو پیچوندیم
اون روز دقیقا 12 فروردین 1382 بود