خبــر مهـــــــــــم(دیدار در نمایشگاه)

بچه ها خيلي دلم مي خواست بيام


من خيلي ناراحتم....

الهام نوشته است:

بچه ها خيلي دلم مي خواست بيام


من خيلي ناراحتم....

غصه نخور الهام جونم.ان شاء الله ما هم دفعه ی بعد می ریم.

فکر می کنی برگشتن ؟ پس چرا خبری ازشون نیست؟؟

خدا كنه.....

نمي دونم چرا پيداشون نيست

سلام

جای آنهاییکه نبودند خیلی خالی بود.ما برگشتیم ولی خیلی خسته. خدا رو شکر مدرسه یدخترم تا ساعت 10:30 بیشتر نبود. کلا 11نفر بودیم .
فکر می کنم همگی در حال استراحت باشند.یا شاید هم منتظرند تا اولین نفر پست بفرسته! به هر حال روز بسیار خوبی بود و البته مفید و به یاد ماندنی.

جای همگی خالی بود

آره واقعا جاي همه خالي بود....
دلم براي همتون تنگ شده....

............................
دوستان به جاي ما
...................................

همين...اي بابا خب بتعريفين...چه خبر ؟ كيا اومدن؟ چي كار كردين؟ عكس گرفتين يا نه؟

................................................
از نمايشگاه چه خبراااااااااااا؟
از غرفه زبان و ادبيات انگليسي و فارسيش بگين

Yasaman نوشته است:

............................
دوستان به جاي ما
...................................

همين...اي بابا خب بتعريفين...چه خبر ؟ كيا اومدن؟ چي كار كردين؟ عكس گرفتين يا نه؟

................................................
از نمايشگاه چه خبراااااااااااا؟
از غرفه زبان و ادبيات انگليسي و فارسيش بگين

آی گفتی یاسمن جان! .اینا همش پستای مختصر میدن.می خوان دل ما رو آب کنن

جای همگی خالی خیلی خوش گذشت
بخصوص جای آبجی الهامم خیلی خای بود و سلمان عزیز

به من خیلی خوش گذشت و جای همه بچه هایی که نبودن رو خالی کردم
نمایشگاه خوب بود، هوا هم خنک بود
البته به نظر من سال به سال تعداد کتابا کمتر میشه
از همه جا بهتر هم سالن کودک و نوجوان بود که من دوبار رفتم
اما کارتون نداشتن بخرم
آهان، موبایل هم اصلا آنتن نمی داد و من داشتم دیگه خل می شدم
توی سالن کتابای عربی خیلی یاد فروم کردیم، می خواستیم بریم بگیم ما هم از عربی رایان اومدیم بلکه یه پوستر نوال بهمون بدن
جاتون خالی یه گروه لبنانی هم کنسرت داشتن که خیلی جالب بود
در کل از همه دوستانی که اومدن تشکرات ویژه می کنم و آرزو می کنم سال دیگه همگی باهم بریم و جمعمون کامل کامل باشه

اول از همه بگم که جای همتون خییییییییلی خالی بوووود

همش راه می رفتیم می گفتیم که جای بچه ها خالی

الهام عزیزم...یاسمن گلم...ارغوان و بهاره ی مهربونم...محبوبه و مرجان نازم...داداش سلمان و داداش میثم...

همه و همه...

ایشالا روزی برسه که هممون با هم دور هم جمع شیم...

خب والا من بودم و دلارام و یاسمین و صبا و هستی و آنیکا خانم و مبینای گل

از آقایونم داداش امین و داداش نوید و مجید و میلاد عزیز

یه معرفی کوچولو و بعدش همه رفتیم قسمت کودک

بعد از اونم قسمت کتاب های عربی و لاتین

بعد از ناهار رفتیم قسمت عمومی...سر یه ساعتی قرار گذاشتیم و همه رفتیم سراغ خریدایی که داشتیم

بعدشم که اومدیم بیرون و باز قرار گذاشتیم و رفتیم سراغ کتب دانشگاهی

البته قبل از این آنیکا خانم و مبینا و هستی و صبا خداحافظی کردن و رفتن

بعد یهو دیدیم صدای یه آهنگ عربی میاد

من بودم و دلارام و یاسی

رفتیم دیدیم مردم یه جا جمع شدن

یکی از این گروه های سرود لبنانی که برای مقاومت حزب الله می خونه اونجا داشت برنامه اجرا می کرد

خلاصه کار اون گروه هم تموم شد و ما ها هم دیدیم که کم کم داره دیر میشه

از بچه ها خداحافظی کردم و یه ساعت بعدش خونه بودم

با خستگی زیییییاد...دست و پای درد گرفته....

ولی با یه لب خندون

روز خییلی خوبی بووود....تنها بدیش نبودن تک تک شماها بوووود

همه رو درست گفتی عسل جان بجز اینکه
دلارام جان مهمون کرد ولی مثل همیشه از جیب من
حالا من جریان اون نصفه ساندویچو دیگه نمی گم دلارام

البته دیروز بعد از دیدن پیغام الهام جون و ارغوان جون ما توضیح کامل رو دادیم ولی دست من خورد و همه پرید و نیومد

حالا یک بار هم من می گم : ما تقریبا همان ساعت 2 رسیدیم منتها چون با آژانس اومدیم کمی دور تر از دری که بچه ها ایستاده بودند پیاده شدیم و چیزی به شکل آمبولانس سفید ندیدیم و همینطور رفتیم داخل تا غرفه ی امانات که فاصله ی نسبتا زیادی تا درب ورودی داشت. بعد با تلاش دلارام جون و یاسی عزیز که خیلی زحمت کشیدند و البته کمک نیروهای پلیس و ... موفق شدیم بالاخره این آمبولانس سفیده رو پیدا کنیم .بعد هم که همه خودشو نو به همدیگه معرفی کردند( که یکی از یکی بهتر و گل تر بودند ) و را ه افتادیم تا غرفه ی کودکان و بعد کتب عربی و ... بعد هم امین خان و دلارام خانم به ما کلک زدند و البته این کارشون اصلا مورد تایید حد اقل من و دخترم واقع نشد و زحمت ناهار رو تقبل کردند آن هم از مسافتی طولانی.بعد هم به غرفه ی عمومی رفتیم و پراکنده شدیم تا حدود ساعت 6 که همه جلوی در جمع بشیم. بعد هم پس از کمی توقف ما 4 نفر خداحافظی کردیم که برویم.ادامه ی داستان در پست بعد ...تا مطالبم نپریدند ارسال کنم!

واما بقیه : من و مبینا جون و صبا جون و هستی خانم که خداحافظی کرده بودیم قبل از اینکه از آنجا خارج شویم متوجه گروه سرود عربها شدیم که خیلی انقلابی و زیبا می خوندند!در حال فیلم گرفتن بودیم که به جز مجید خان ،بقیه ی آقایون رو دیدم که به طرف گروه موسیقی عربها اومدن و اینجا همه به یاد علا قه ی مشترکمان افتادیم .نوید خان( که در همین جا اشاره کنم فوق العاده آقا هستن .البته همه ی بچه ها فوق العاده بودند و بهتر از آنچه تصور می کردیم )گفتند لهجه شون لبنانیه منم همین فکرو کردم. بعد هم که تلاش ما برای پذیرفتن هزینه ی ناهار توسط امین خان بی نتیجه ماند و دوباره خداحافظی کردیم و برگشتیم. بعد با صبا و هستی که هر دو خیلی دخترای مهربون و دوست داشتنی هستند بیرون اومدیم البته این بار گفتیم حالا با مترو بریم حتما بهتر و سریع تره!که تو ایستگاه دروازه دولت قطار جلویی نقص فنی داشت و حرکت نمی کرد و ما فورا پیاده شدیم که از طریق تاکسی ادامه ی مسیرمان را برویم.که خیلی طول کشید و بازی فوتبال هم که تموم شده بود و این قرمزها ریخته بودند و جشن برپا کرده بودند. خلاصه با مشقات فراوان ساعت 22 به منزل ،خسته و کوفته ولی خوشحال و خندان بخاطر دیدار دوستان رسیدیم. جای همتون خالی بود راستی از صبا و هستی خبری نیست !آنها از قطار مترو پیاده نشدند راستی نگران شدم امیدوارم راحت رسیده باشند. و امیدوارم در دیدارهای بعدی همه ی شما عزیزان حضور داشته باشید و بیشتر خوشحال شویم.

خیلی ممنون از توضیحات کاملتون .

خواهش می کنیییم!! تا شما باشید دیگه نکید کوتاه نوشتیم!! واقعا جاتون خالی بود.واقعا اکیپ خوبی بودیم و همه خوب به معنای واقعی کلمه.

بله دیدیم،بهار رو همه جا میشه دید اونجا هم سبزه گل داشت!! ولی یادت رو کردیم جدا همینطور بقیه رو

الهام نوشته است:

بچه ها خيلي دلم مي خواست بيام


من خيلي ناراحتم....

الهی..............

الهام خیلی جات خالی بود...................

خیلی خیلی خیلی...............

amin نوشته است:

همه رو درست گفتی عسل جان بجز اینکه
دلارام جان مهمون کرد ولی مثل همیشه از جیب من
حالا من جریان اون نصفه ساندویچو دیگه نمی گم دلارام

امين جان ميخواي من جريانشو بگم.....
اون كتابه كه توش غذاهاي خوش مزه داشت چي شد؟
مورد قبول بود؟

Anika نوشته است:

حالا یک بار هم من می گم : ما تقریبا همان ساعت 2 رسیدیم منتها چون با آژانس اومدیم کمی دور تر از دری که بچه ها ایستاده بودند پیاده شدیم و چیزی به شکل آمبولانس سفید ندیدیم و همینطور رفتیم داخل تا غرفه ی امانات که فاصله ی نسبتا زیادی تا درب ورودی داشت. بعد با تلاش دلارام جون و یاسی عزیز که خیلی زحمت کشیدند و البته کمک نیروهای پلیس و ... موفق شدیم بالاخره این آمبولانس سفیده رو پیدا کنیم .بعد هم که همه خودشو نو به همدیگه معرفی کردند( که یکی از یکی بهتر و گل تر بودند ) و را ه افتادیم تا غرفه ی کودکان و بعد کتب عربی و ... بعد هم امین خان و دلارام خانم به ما کلک زدند و البته این کارشون اصلا مورد تایید حد اقل من و دخترم واقع نشد و زحمت ناهار رو تقبل کردند آن هم از مسافتی طولانی.بعد هم به غرفه ی عمومی رفتیم و پراکنده شدیم تا حدود ساعت 6 که همه جلوی در جمع بشیم. بعد هم پس از کمی توقف ما 4 نفر خداحافظی کردیم که برویم.ادامه ی داستان در پست بعد ...تا مطالبم نپریدند ارسال کنم!

آنيكا خانوم بستني رو نگفتين كه خيليم خوشمزه بود وشما زحمتشو كشيدين....

بهاره نوشته است:

منم که لحظه به لحظه اش رو باهاتون بودم


منـــو ندیدین؟؟؟

چرا عزيزه دلـــــــــــــــــــم...
من ديدمت...
عموم نشونم داد
گفته بودي برام شوكولات بخره.....

yasamiin نوشته است:

amin نوشته است:

همه رو درست گفتی عسل جان بجز اینکه
دلارام جان مهمون کرد ولی مثل همیشه از جیب من
حالا من جریان اون نصفه ساندویچو دیگه نمی گم دلارام

امين جان ميخواي من جريانشو بگم.....
اون كتابه كه توش غذاهاي خوش مزه داشت چي شد؟
مورد قبول بود؟

یاسمین جان اگه دوست داری بگو فقط دلارام همیشه هم مهربون نیستا یه وقت دیدی اعدام انقلابیت کرد
اون کتاب هم رسید به دست عزیزترینم خوشش هم اومد