تو را دوست دارم....

meysam-r نوشته است:

سلام آبجی کجایی؟

موندم پشت در هیچ کس نیست اینجا

بچه ها هیچ کس این خواهری منو ندیده...

سلام میثم جان

رفته بودم برات چای بیارم....خوش اومدی

الهام نوشته است:

meysam-r نوشته است:

سلام آبجی کجایی؟

موندم پشت در هیچ کس نیست اینجا

بچه ها هیچ کس این خواهری منو ندیده...

سلام میثم جان

رفته بودم برات چای بیارم....خوش اومدی

امان از دست تو الهام

من که نصفه جون شدم

این چایی یخ زده برو عوضش کن تا یادت بمونه دیگه منو اذیت نکنی

(یه لنگه کفش صاف میخوره تو سرم)

با آه وناله میگم..
خوب بابا خودم میریزم

بقیه هم میخورن ؟؟؟

الهام جون خوب شد اومدی داشتیم نصفه عمر می شدیم خواهر !

Arghavan نوشته است:

الهام جون خوب شد اومدی داشتیم نصفه عمر می شدیم خواهر !

سلام ارغوان جون..

مرسی از توجهت عزیزم...چای رو هم خودت بخور..



میثم حالا دیگه کارت به جایی رسیده که...

دارم برات..

[img][/img]

التماست نمی کنم
هرگز گمان نکن که این واژه را
در وادی آوازهای من خواهی شنید
تنها می نویسم بیا
بیا و لحظه یی کنار فانوس نفس های من آرام بگیر
نگاه کن
ساعت از سکوت ترانه هم گذشته است
اگرنگاه گمانم به راه آمدنت نبود
ساعتی پیش
این انتظار شبانه را به خلوت ناب خواب های تو می سپردم
حال هم
به چراغ همین کوچه ی کوتاه مان قسم
بارش قطره یی از ابر بارانی نگاهم کافی ست
تا از تنگه ی تولد ترانه طلوع کنی
اما
تو را به جان نفس های نرم کبوتران هره نشین
بیا و امشب را
بی واسطه ی سکسکه های گریه کنارم باش
مگر چه می شود
یکبار بی پوشش پرده ی باران تماشایت کنم ؟
ها ؟
چه می شود ؟

پروردگارا

به من بياموز دوست بدارم کساني راکه دوستم ندارند ..
عشق بورزم به کساني که عاشقم نيستند...
بگريم براي کساني که هرگز غمم را نخوردند...
به من بياموز لبخند بزنم به کساني که
هرگز تبسمي به صورتم ننواختند...
محبت کنم به کساني که محبتي درحقم نکردند

ديدی عشقی
نبود در تار و پودش ديدی گفت عاشقه عاشق
نبودش
امشب همه جا حرف از آسمون و مهتابه ، تموم خونه ديدار اين خونه
فقط خوابه ، تو كه رفتی هوای خونه تب داره ، داره از درو ديوارش غم
عشق تو مي باره ، دارم مي ميرم از بس غصه خوردم ، بيا بر گرد تا ازعشقت
نمردم، همون كه فكر نمي كردی نمونده پيشت، ديدی رفت ودل ما رو سوزوندش
حيات خونه دل مي گه درخت ها همه خاموشن، به جای كفتر و گنجشك كلاغای
سياه پوشن ، چراغ خونه خوابيده توی دنيای خاموشی ، ديگه ساعت رو
طاقچه شده كارش فراموشی ، شده كارش فراموشی ، ديگه بارون نمی
باره اگر چه ابر سياه ، تو كه نيستی توی اين خونه ، ديگه آشفته
بازاريست ، تموم گل ها خشكيدن مثل خار بيابون ها ، ديگه از
رنگ و رو رفته ، كوچه و خيابون ها ،،، من گفتم و يارم گفت
گفتيم و سفر كرديم،از دشت شقايق ها،با عشق گذركرديم
گفتم اگه من مردم ، چقدر به من وفاداری، عشقو
به فراموشی ،چند روزه تو می سپاری
گفتم كه تو می دونی،سرخاك
تو می ميرم ، ولی
تا لحظه مردن
نمی گيرم
دل از
تو

كاغذ بي خط روي ميز سياه زندگي من
قلمي كه خون مي چكد از آن، در دستم و تقرير مي كنم بودنم راپر از نفرت و خواهش و التماسالتماس مرگش، كه از خدا مي خواهم آنكه زندگي ام را گرفت زندگي اش را بگيرد
چشمي پر از اشك، قلبي پر ازخاطرهدر جنگ اين و آن
در جنگ عشق و عشق
در اين ميدان فنا ناپذيركه تمام ظلمش را به من نشان داد
تمام نبودن ها را به من هديه كرد
ذهنم پر از تشويش است تشويش فرداها
فرداهايي كه به سراغم مي آيند، بي آنكه بخواهم
چشمهايم را مي بندم و دستانم را به تو مي سپارم
مرا ببر، به جايي كه گرماي جانبخش خورشيد را بتوان احساس كرد
شاید امشب سوي آسمانها پرواز كنم
از همين كاغذ سپيد و قلم خونين
خواهم مرد، خواهم مرد، خواهم مرد
با من بمان، با من بخوان
اگر مرا عاشق هستي.

اين شعر رو خيلي وقت پيش روي يه وبلاگ ديدم.اين شعر فكر كنم خيلي بيشتر از نسخه اصليش به حال و روز الان ما نزديكه.






باز باران بي ترانه



باز باران با تمام بي کسي هاي شبانه



مي خورد بر مرد تنها



مي چکد بر فرش خانه



باز مي ايد صداي چک چک غم...



باز ماتم



من به پشت شيشه ي تنهايي افتاده



نمي دانم...



نمي فهمم کجاي قطره هاي بي کسي زيباست؟



نمي فهمم, چرا مردم نمي فهمند



که آن کودک که زير ضربه شلاق باران سخت مي لرزد



کجاي ذلتش زيباست؟






باز باران بي ترانه



باز باران با تمام بي کسي هاي شبانه



مي خورد بر مرد تنها



مي چکد بر فرش خانه



باز مي ايد صداي چک چک غم...



باز ماتم



من به پشت شيشه ي تنهايي افتاده



نمي دانم...



نمي فهمم کجاي قطره هاي بي کسي زيباست؟



نمي فهمم, چرا مردم نمي فهمند



که آن کودک که زير ضربه شلاق باران سخت مي لرزد



کجاي ذلتش زيباست؟




نمي فهمم..کجاي اشک يک بابا

که سقفي از گل و اهن به زور چکمه ي باران

به روي همسر و پروانه هاي مرده اش ارام باريده

کجايش بوي عشق وعاشقي دارد؟

نمي دانم..نمي دانم چرا مردم نمي دانند

که باران, عشق تنها نيست

صداي ممتدش در امتداد رنج اين دلهاست

کجاي مرگ ما زيباست...نمي فهمم!

ياد ارم, روز باران را

ياد ارم مادرم در کنج باران مرد

کودکي ده ساله بودم

مي دويدم زير باران..از براي نان

مادرم افتاد

مادرم در کوچه هاي پست شهر ارام جان مي داد

فقط من بودم و باران و گل هاي خيابان بود

نمي دانم

کجاي اين لجن زيباست؟

بشنو از من, کودک من

پيش چشمم, مرد فردا

که باران هست زيبا از براي مردم زيباي بالادست

و ان باران که عشق دارد ...فقط جاريست براي عاشقان مست

و باران من و تو درد و غم دارد

خدا هم خوب مي داند که

اين عدل زميني ,عدل کم دارد ...

[img][/img]

[img][/img]

الهام نوشته است:

امشب اي ماه به درد دل من تسكيني

آخر اي ماه تو همدرد من مسكيني

كاهش جان تو من دارم و من ميدانم

كه تو از دوري خورشيد چه ها ميبيني...

شب همه بي تو کار من شکوه به ماه کردنست ....روز ستاره تا سحر تيره به آه کردنست

متن خبر که يک قلم بي‌تو سياه شد جهان ....حاشيه رفتنم دگر نامه سياه کردنست

ممنون بچه ها...

همتون خوش سلیقه اید

اشک های مرا ندیدی

در پس بغض گم بودند !

خدایا ..........

چقدر سخته تنهایی که همه کنارت باشند اما وجودشون رو حس نکنی.............................................................