تو را دوست دارم....

گوهر دل را مزن بر سنگ هر ناقابلی

صبر کن گوهر شناس قابلی پیدا شود

[img]

[/img]

ترا من

چشم در راهم....

تو را دوست دارم.... - صفحة 10 20fyj69

آخه چه جور دلت اومد، تنهام بذاری و بری
آخه مگه حرفی زدم، زخم زبون زدم؟؟
آره، همش بهونه بود، مسأله یار دیگه بود
دلت هوایی شده بود، کار از کار گذشته بود

-----
برو با یارت عزیزم، رها کن این تن منو
الهی صد ساله بشه، عشق قشنگت عزیزم
اما یه قول بهم بده، یارت رو تنها نذاری
که مثل من تنها بشه، آواره از خونه بشه

-----
منم یه قول بهت میدم، یه روز فراموشت کنم
قلبمو سنگیش بکنم،عشقت رو خاکستر کنم
اگه یه روز خواستی برم، کسی رو نفرینش کنی
بگو که مثل من بشه، زجر جدایی بکشه

-----
آخه چه جور دلت اومد، تنهام بذاری و بری
آخه مگه حرفی زدم، زخم زبون زدم؟؟
آره، همش بهونه بود، مسأله یار دیگه بود
دلت هوایی شده بود، کار از کار گذشته بود

« سرود آشنایی »

کیستی که من
این گونه
به اعتماد
نام خود را
با تو می گو یم،،
کلید خا نه ام را
در دست ات می گذارم،
نان شادی ها یم را
با تو قسمت می کنم،
به کنارت می نشینم وبر زانوی تو
این چنین آرام
به خواب می روم؟
کیستی که من
این گونه به جد
در دیار رویا های خویش
با تو درنگ می کنم؟

احمد شاملو

از تو ميپرسم دوست

چه خبر از دل من ؟ كه تو بهتر داني كه چه كردي با من

تو شكيبا بي شكيبم كردي

بنگر آنقدر غريبم كردي
كه شبي از شبها من غريبانه ترين شعر زمين را گفتم

باز هم مي گويم انتظارم روزي مي ستاند پايان

باز هم مي گويي ، جاي پاي اميد
مژده پاياني نيك باشد شايد

باز هم مي گويي ،‌كه همين ها بايد

باز هم مي گويي كه نباشد حرف من از براي گفتن و نباشد هر جا از براي رفتن

انجمادم را باز متهم مي سازي

مجمر صبر دل تا لبالب پرشد
اين تلاطم آخر سر به طغيان بگذاشت و خروشم از ركودم پرسيد
توچرا مدتهاست هيچ پيدايت نيست؟

و من از تو مي پرسم اي دوست
از تو اي دغدغه ساز
از تو اي شور افكن

تو چه كردي با من ؟

تو چه كردي با من
كه غريبانه ترين شعر زمين را گفتم

هر روز،شاید ده ها رنگین کمان
در دهان ما نطفه میبست
و بیرنگی کمیاب ترین چیزها بود
· اگر عشق، ارتفاع داشت
من زمین را در زیر پای خود داشتم
و تو هیچگاه عزم صعود نمیکردی
آنگاه شاید پرچم کهربایی مرا در قله ها
به تمسخر میگرفتی
· اگر شکستن قلب و غرور صدا داشت
عاشقان سکوت شب را ویران میکردند
اگر براستی خواستن توانستن بود
محال نبود،وصال
و عاشقان که همیشه خواهانند همیشه میتوانستند تنها نباشند
· اگر گناه وزن داشت
هیچ کس را توان آن نبود که گامی بردارد
تو از کوله بار سنگین خویش ناله میکردی
و شاید من، کمر شکسته ترین بودم
· اگر غرور نبود
چشمهای مان به جای لبها سخن نمیگفتند
و ما کلام دوستت دارم را
در میان نگاه های گهگاه مان جستجو نمیکردیم
· اگر دیوار نبود
نزدیک تر بودیم،
همه وسعت دنیا یک خانه میشد
و تمام محتوای یک سفره
سهم همه بود
و هیچکس در پشت هیچ ناکجایی پنهان نمیشد
· اگر ساعتها نبودند
آزاد تر بودیم،
با اولین خمیازه به خواب میرفتیم
و هر عادت مکرر را در میان بیست و چهار زندان حبس نمیکردیم
· اگر خواب حقیقت داشت
همیشه با تو در کنار آن ساحل سبز
لبریز از ناباوری بودم
هیچ رنجی بدون گنج نبود
اما گنجها شاید، بدون رنج بودند
· اگر همه ثروت داشتند
دلها سکه را بیش از خدا نمی پرستیدند
و یکنفر در کنار خیابان خواب گندم نمیدیدید
تا دیگری از سر جوانمردی
بی ارزشترین سکه اش را نثار او کند
اما بی گمان صفا و سادگی میمرد،
· اگر همه ثروت داشتند
اگر مرگ نبود
همه کافر بودند
و زندگی بی ارزشترین کالا بود
ترس نبود،زیبایی نبود
و خوبی هم، شاید
اگر عشق نبود
به کدامین بهانه می گریستیم و می خندیدیم؟
کدام لحظه نایاب را اندیشه میکردیم؟
و چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟
آری! بیگمان پیش از اینها مرده بودیم
اگر عشق نبود
اگر کینه نبود
قلبها تمام حجم خود را در اختیار عشق میگذاشتند
من با دستانی که زخم خورده توست
گیسوان بلند تو را نوازش میکردم
و تو سنگی را که من به شیشه ات زده بودم
به یادگار نگه میداشتی
و ما پیمانه هایمان را در تمام شبهای مهتابی
به سلامتی دشمنانمان می نوشیدیم
· اگر خداوند یک آرزوی انسان را برآورده میکرد
من بیگمان دوباره دیدن تو را آرزو میکردم
و تو نیز هرگز ندیدن من را
آنگاه نمیدانم براستی خداوند کدامیک را میپذیرفت؟
....

سراب

عمری به سر دویدم در جست وجوی یار
جز دسترس به وصل ویم آرزو نبود
دادم در این هوس دل دیوانه را به باد
این جست و جو نبود
هر سو شتافتم پی آن یار ناشناس
گاهی ز شوق خنده زدم گه گریستم
بی آنکه خود بدانم ازین گونه بی قرار
مشتاق کیستم
رویی شکست چون گل رویا و دیده گفت
این است آن پری که ز من می نهفت رو
خوش یافتم که خوش تر ازین چهره ای نتافت
در خواب آرزو
هر سو مرا کشید پی خویش دربدر
این خوشپسند دیده زیباپرست من
شد رهنمای این دل مشتاق بی قرار
بگرفت دست من
و آن آرزوی گم شده بی نام و بی نشان
در دورگاه دیده من جلوه می نمود
در وادی خیال مرا مست می دواند
وز خویش می ربود
از دور می فریفت دل تشنه مرا
چون بحر موج می زد و لرزان چو آب بود
وانگه که پیش رفتم با شور و التهاب
دیدم سراب بود
بیچاره من که از پس این جست و جو هنوز
می نالد از من این دل شیدا که یار کو ؟
کو آن که جاودانه مرا می دهد فریب ؟
بنما کجاست او

"هوشنگ ابتهاج ( ه. ا . سایه)"

وقتی با تو و بی تو بی قرارم

بگو چگونه می شود در کنارم باشی و از من دور

بگو چگونه ست که با وجود این همه فاصله

هنوز کسی را نبافته ام جایگزینت کنم ؟!

بگو چگونه ست که دردو درمانم تویی !!

گفتی رهایم کن ٬

اما دریغ !

مگر عهد عاشقان شکستنی است ؟؟؟؟!!!!

اعتراف می کنم

من نيز گاهی به آسمان نگاه می کنم

دزدانه!

به چشمان ستارگان

اما نه به تمامی آنها

تنها بدان ها که

شبيه ترند

به چشمان تو!

تو را دوست دارم.... - صفحة 10 Dms32g

تو معنای تمام واژه های منی برای عاشقانه هايم به دنبال واژه

می گردم... تو بازهم در من ظهور می كنی...تو باز هم مرا به دنيای خود

می بری....

تو باز هم مثل هميشه به اوج می بری...به ناكجا....

دل من پر ميزنه مي خوام بموني تو شب تاریک من تو همزبوني

با يه چشمكت عزيز غم نميمونه واسه شب زنده داري تويي بهونه

بين ما يه عالمه راه درازه دل من بايد با اين دوري بسازه

من بهار رو توي قصه ها شنيدم تا حالا صد خزون سرد و ديدم

تو هنوز اول اين راه درازي ولي من به آخر جاده رسيدم

بين ما يه عالمه راه درازه دل من بايد با اين دوري بسازه

بين ما يه عالمه راه درازه دل من بايد با اين دوري بسازه

تو را دوست دارم.... - صفحة 10 Doosti%20(6)

تو را دوست دارم.... - صفحة 10 Doosti%20(6)

[img]

[/img]

ای نازنین لبانت را از خنده باز کن

تا بتوانم عشق را درسرخی وقشنگی لبانت دریابم

وبایک بوسه مزه عشق را بچشانم

و پشت میله های قفس غم آوارگی ایم را احساس نکنم

تا از بیهودگی نجات یابم

ای نازنین اگه تو بخواهی از من جدا شوی

آسمان چشم ها یم ابری خواهد شد

تیرگی آن را می پوشاند

و قطره قطره اشک را بر گونه ام نمایان می کند

بیا که تنها نگاهم به دنبال توست

عشقبازی به همین آسانی است...

که دلی را بخری

بفروشی مهری

شادمانی را حراج کنی

رنج ها را تخفیف دهی

مهربانی را ارزانی عالم کنی

و مشتری هایت را با خود ببری تا لبخند

عشقبازی به همین آسانی است...

تقدیر

باید فهمیده باشی؛

که فاصـــله ها، تقدبر سرنوشتند..

وقتی که به اصرار هم نمیتوان آنها را برچیـــد ..

می روم دور از تو با دنیای خود خلوت کنم

باید آخر من به این بیگانگی عادت کنم

هرکه به هوایی نسوخت یا به فراقی نسوخت........... آخر عمر از جهان چو برود خام رفت

[img]

[/img]

در همين لحظه از زندگي...
آزادانه بينديش.
بردباري را بياموز.
بيشتر خنده رو باش.
لحظات ناب را درياب.
پيام پروردگار را به ياد داشته باش.
دوستاني نو بدست آور.
دوستان پيشين را دوباره كشف كن
.به آنها بگوبه آنچه كه مي كني عاشقي.
به ژرفي احساس كن.
گرفتاري را فراموش كن.
دشمن را ببخش .
اميدوار باش ، ببال، ديوانه شو
موهبتها را بشناس
.معجزه ها را ببين.
كاري كن كه همه به حقيقت بپيوندند.
نگراني را گومباش