مشاعره

لاله گون شد زخم از خون دل اما چه توان کرد
که سیاهت دل لاله عذاری که تو دانی
خرم آنرذوز که شمارم بشماری که تو دانی
در قدح ریز شرابی ز لب لعل که خواجو
دارد از مستی چشم تو خماری که تو دانی



خواجوی کرمانی

یه روز بهت گفته بودم

من به تو دل بسته میشم

بگو که میمونی پیشم

هر چی بخوای همون میشم

منع در پیرم مکن از عشق
عشق را پیری و جوانی نیست




محمود قاچار

ترک جان میبایدم گفتن که این شیرین لبان
بوسه می بخشند اما جان شیرین میبرند




فروغی بسطامی

تو ببین به جرمه عشقت پره پروازمو بستند

تو ندیدی منه مغرور چه بی صدا شکستم

من بنده آنم که ببوسد دهن تو
وز هر دهنی نشنود الا سخن تو
اندیشه مردم همه از شور قیامت
تشویش من از قامت عاشق فکن تو
شاید که شود رنگ بخون دل شیرین
هر تیشه که بر سنگ زند کوهکن تو


فروغی بسطامی

نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود
توئی امروز درین شهر که نامی داری


حافط

saba_srk_rani نوشته است:

***************
وفا کنیم وملامت کشیم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافریست رنجیدن

*************

صبا جان اگه زحمتی نیست
اسم شاعر هم بنویس چون بچه ها قرار گذاشتیم که
هر شعری همراه با اسم شاعرش رو بنویسیم
اگه این کار رو بکنی ازت ممنونم میشم

magnoon diab نوشته است:

saba_srk_rani نوشته است:

***************
وفا کنیم وملامت کشیم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافریست رنجیدن

*************

صبا جان اگه زحمتی نیست
اسم شاعر هم بنویس چون بچه ها قرار گذاشتیم که
هر شعری همراه با اسم شاعرش رو بنویسیم
اگه این کار رو بکنی ازت ممنونم میشم

متاسفانه اسم شاعرش رو نمیدونم ...

saba_srk_rani نوشته است:

magnoon diab نوشته است:

saba_srk_rani نوشته است:

***************
وفا کنیم وملامت کشیم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافریست رنجیدن

*************

صبا جان اگه زحمتی نیست
اسم شاعر هم بنویس چون بچه ها قرار گذاشتیم که
هر شعری همراه با اسم شاعرش رو بنویسیم
اگه این کار رو بکنی ازت ممنونم میشم

متاسفانه اسم شاعرش رو نمیدونم ...

اسم شاعرش حافظه ولی اصلا مهم نیست که اسمش رو هم ننویسی
خودت رو محدود به اونایی که میدونی نکن

نازها زان نرگس مستانه اش باید کشید
این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش

حافظ

دفتر دلتنگی هایم رها می شوند.

واژه ها و سطرهایی که حالا دیگر

نمی دانم به راستی برای که

اینگونه عاشقانه می شوند؟

در دهر بس کتاب و دبستان بود، ولیک
درس ادیب را چه کند طفل کودنی

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نا محرم نباشد جای پیغام سروش