مشاعره با ترانه ها(iraniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii)

هوای خانه چه دلگیر میشود گاهی
از این زمانه دلم سیر میشودگاهی
ه بده بیاد
سیاوش قمیشیتا عشقه!!!!!!!!!!!

Saghar نوشته است:

هوای خانه چه دلگیر میشود گاهی
از این زمانه دلم سیر میشودگاهی
ه بده بیاد
سیاوش قمیشیتا عشقه!!!!!!!!!!!

سوتی دادی
ی بده بیاد نه ه

یه پنچره با یک قفس
یه حنجره بی همنفس
سهم من از بودن تو یه خاطره ست همین و بس
تو این مثلث غریب ستارها رو خط زدم
دارم به آخر می رسم. از اونور شهر اومدم


یه پنچرا از شادمهر

تو بارون که رفتی شبم زیر و رو شد
یه بغض شکسته رفیق گلو شد
تو بارون که رفتی دل باغچه پژمرد
تمام وجودم توی آینه خط خورد
هنوز وقتی بارون تو کوچه میباره
دلم غصه داره دلم بی قراره
نه شب عاشقانه س نه رویا قشنگه
دلم بی تو خونه دلم بی تو تنگه
یه شب زیر بارون که چشمم به راهه
میبینم که کوچه پر نور ماهه
تو ماه منی که تو بارون رسیدی
امید منی تو شب ناامیدی
سیاوش قمیشی( تو بارون که رفتی)

یک بوسه برای قلبم یک بوسه برای تو
یک گلبرگ با عطر شعرم همراه نامه های تو
یک بوسه برای قلبم یک بوسه برای تو
یک گلبرگ با عطر شعرم همراه نامه های تو
گرچه از تو یه جواب نگرفتم این همه سال
می نویسم یا نوشتم هر چه بود حال و احوال
گرچه از تو یه جواب نگرفتم این همه سال
می نویسم یا نوشتم هر چه بود حال و احوال
نامه بر باد نامه بر آب نامه های بی جواب
به نشون اسم اون که اومد رفت مثل خواب

یک بوسه از لیلا

بدون تو دل من پر درد
فضای خونه بی بویه تو هیچه
صدای تو هنوز اینجا می پیچه
مادر مادر

حبیب ترانه مادر آلبوم مرد تنهای شب

روت رو کم کن بی حیا
دیگه سراغ من نیا
انگش نمای شهر شدی
بیا برای رو سیاه
تحملت سخته چقدر اصلا خود مصیبته
می خوام یه عمر نبینمت یه لحظه ش هم غنیمته


رو ت رو کم کن از محسن یگانه

همیشه سبر میخشکد همیشه ساده میبازد
همیشه لشکر اندوه به قلب ساده میتازد
ابی

دو نیمکت تنها، یه شعله ی خاموش
یه لحظه یک رویا، من و تو در آغوش
یه یادگار از عشق، رو تن درخت پیر
یه قصه کوتاه، ای وای از این تقدیر
بگو منو کم داریی بگو، بگو کمی غم داری بگو

بگو از کامران و هومن عزیزم

وقتی رفتم کسی غصه ش نگرفت
وقتی رفتم کسی بدرقه م نکرد
دل من میخواست تلافی بکنه
پس چش هیچ کسی عاشقم نکرد
وقتی رفتم نه که بارون نگرفت
هوا صاف و خیلی هم آفتابی بود
اگه شب میرفتم و خورشید نبود
آسمون خوب میدونم مهتابی بود
دم رفتن کسی گفت سفر به خیر
که واسه م غریب و ناشناخته بود
اما اون وقتی رسید که قلب من
همه آرزوهاشو باخته بود

مهستی(وقتی رفتم)

دلدار خبر نداره از یار
دلدار سرش شلوغه انگار
بی پا شدم ازغم دوری
دلدار نداره وقت دیدار
جونم، می دونه که نگرونم
جونم، نمیشه همزبونم
عاشق شدنم به پای این عشق
جونم نمی خواد که بمونم
جونم نمی خواد که بمونم
ایکاش بیام به خواب و رویاش
ایکاش هوامو کنه چشماش



دلدار از شهرام وشهروز

شب که میشه به عشق تو غزل غزل صدا میشم
ترانه خون قصه تموم عاشقا میشم
ابی

من نباشم کی تو رویا موهات رو ناز میکنه
کی با بالای شکسته،با تو پرواز میکنه
راست بگو، من که نباشم ،اخمای پیشونیت رو
کی میاد دونه به دونه با حوصله باز میکنه
من نباشم کی میاد ناز نگاه تو می خوره
کی میاد دنبال تو، تو رو به خورشید می بره
کی میگه هوا همیشه با تویه
واسه ی خاطر تو کی میره پشت پنچره


من اگه نباشم از کامران و هومن عـــــــــــــــــــــــــــــــــــزیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــزم

هوس تو دلم پا نمیذاره هوس
بعد تو جایی نداره هوس
اومدی شده اواره هوس
آره عاشقم
یه تپش دو تا تپش
دلم شد عاشق و دیوونه
شهره( هوس) اصلا هم دوست ندارم

هواي خانه چه دلگير مي شود گاهي
از اين زمانه دلم سير مي شود گاهي
عقاب تيز پر دشتاي استقنا، اسير پنچه تقدير مي شود گاهي
صداي زمزمه عاشقان آزادي، فغان ناله شب گير مي شود گاهي
نگاه مردم بيگانه در دل غربت، تو چسم خسته من تير مي شود گاهي
مبر ز موي سپيدم گمان به عمر دراز، جوان ز حادثه اي پير مي شود گاهي


سياوش قميشي

Saghar نوشته است:

هواي خانه چه دلگير مي شود گاهي
از اين زمانه دلم سير مي شود گاهي
عقاب تيز پر دشتاي استقنا، اسير پنچه تقدير مي شود گاهي
صداي زمزمه عاشقان آزادي، فغان ناله شب گير مي شود گاهي
نگاه مردم بيگانه در دل غربت، تو چسم خسته من تير مي شود گاهي
مبر ز موي سپيدم گمان به عمر دراز، جوان ز حادثه اي پير مي شود گاهي


سياوش قميشي

تکراری بود اونم چند بار ولی خب
برای اینکه نگی خواهر شوهر گری کردم..


یه روز برام گل میاری یه روز منو خار میکنی
هیچ میدونی با این کارات منو گرفتار میکنی
یه روز نمیگی یارت میشم دوباره غمخوارت میشم
روز دیگه با طعنه هات حرفاتو انکار میکنی
یادم میاد یه روز برات مثل پریزاد بودم
تو باغ سر سبز چشات یه سرو آزاد بودم
هر واژه کلام تو اوج ؟؟؟ بود واسه من
هر روز اگه میدیدمت جوون بودم شاد بودم

من از تو یاد گرفته ام
که تنب یاس بشویم، شبیه باغچه باشم
همیشه راست بگوبم، تو رو به اشک نوشتم
که از تو رنگ بگیرم، که از تو سیر بنوشم


من از تو یاد گرفته ام از ابی

من هنوز چیزی نگفتم که تو طاقتت تموم شد
باقیش رو بگم میبینی گریه هات کلی حروم شد
من که آسمون نبودم اما عشق تو یه ماهه
سرزنش نکن دلمو به خدا اون بیگناهه
باز که ابری شد نگاهت بغضتم واسه م عزیزه
اما اشکاتو نگه دار نذار اینجوری بریزه
حال من خیلی عجیبه دوست دارم پیشم بشینی
من نگاهت بکنم تا تو چشام عشقو ببینی

مهستی (طاقت)

این روزا خیلی دوست دارم به آخرین آلبوم مهستی گوش بدم
مخصوصاآهنگ ( وقتی رفتم)

یه لقمه نون یه کاسه ماست
یه دل خوش یه حرف راست
یه مادر از تبار نور
دار و ندارم فقط همیناست
تو لحظه های تنهایی محرم رازمن تویی
تو اوج دلشکستگی تنها پناه من تویی



یه لقمه نون از شادمهر عقیلی

من خورد تو ذوقم دیگه شعرم نمیاد

Saghar نوشته است:

من خورد تو ذوقم دیگه شعرم نمیاد

نه تو رو خدا ...

حالا این دفعه رو ببخش ...

جوونی کردن، گناه دارن

شما به بزرگواری خودت ببخش و یه بیت هم که شده شعر بسرای ...




خب خب خب ...

میگما ...

این دو تا خواهر (مرجان و محبوبه) خوب این تاپیک رو واسه خودشون گرفتن ها ...
تازه، فک و فامیلاشونم دعوت میکنن

الان من یَک شعری میگم کف همه تون ببره ...

فکر کردین خیال کردین ؟

یه پنجره با یه قفس
یه حنجره بی هم نفس
سهم من از بودن تو
یه خاطره ست همین و بس


شادمهر عقیلی

ساده بگم ساده بگم! ساده بگم دهاتیم
اهل همین دور ورام همسایه روشنائیا هم خونه تاریکیا
ساده بگم ساده بگم بوی علف میده تنم هنوز همون دهاتیم با همه شهری شدنم

میخواستمت، ولی نموندی پیشم
حتی بمونی عاشقت نمیشم
فایده نداره اشک و گریه زاری
نه خودت رو میخوام نه یادگاری
دروغ نگو تقسیر این زمونه ست
هر دومون میدونیم اینا بهونه ست
به جون تو نباشی اصل حاله
زندگی بی تو پر عشق و حاله ...


پاپکرن -- آلبوم پاپکرن -- شادمهر عقیلی




در ضمن مرجان جان، آخرین ترانه ای که شما گذاشتی، از مهستی ...
اون شعرش مال مریم حیدرزاده ست ...