مشاعره با ترانه ها(iraniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii)

من از پروانه بودن ها

من از دیوانه بودن ها

من از بازی یک شعلهٔ سوزنده که آتش زده بر دامان پروانه نمی ترسم

من از هیچ بودن ها

از عشق نداشتن ها

از بی کسی و خلوت انسانها می ترسم...

....

معین

منم آن نيازمندي كه به تو نياز دارم اي خدا
اگر ازتو باز دارم به كه روي باز دارم اي خدا
...
افتخاري عزيز

اگه سبزم اگه جنگل اگه ماهی اگه دریا
اگه اسمم همه جا هست روی لبها تو کتابا
اگه رودم رود گنگم مثل مریم اگه پاک
اگه نوری به صلیبم اگه گنجی زیر خاک
واسه تو قد یه برگم
پیش تو راضی به مرگم

اگه قیمتی ترین سنگ زمینم
توی تابستون دستای تو برفم
اگه حرفای قشنگ هر کتابم
برای اسم تو چند تا دونه حرفم
اگه سیلم پیش تو قد یه قطره
اگه کوهم پیش تو قد یه سوزن
اگه تنپوش بلند هر درختم
پیش تو اندازه دکمه یه پیرهن
گوگوش

نمیخوام آشفته باشم

آرزوی خفته باشم

تو نـذار آخـر قصه

حرفـمو نگفته باشم

پس از آن غروب رفتن

اولین طلوع من باش

من رسیدم رو به آخر

تو بیا شروع من باش

معین

شب ، بود و ستاره توی کهکشون
غم ، بود و نگاهی رو به آسمون

با چشم خسته ، قلبی شکسته

باز ، پر شده قلبش از گلایه ها
باز ، میگه غماشو با ستاره ها

طاقت نداره ، چشم انتظاره

شبای با هم بودن گشذت
هر کسی رفت، دیگه بر نگشت

ستاره آی ستاره ، از اوج آسمونا
بگو تا بشنون نا محربونا

چرا باید بمونن حالا تنهای تنها
اونا که بودن عمری همدم ما

...

ستاره --- گروه آریان

ای وای از اون همه احساس ..........

شد پر پر نگاه تو .......

حیف از دلی که با جونم می رفت به راه تو........
حالا که دست دل سنگت رو شد باسه دل خستم........

می خوام بدونی چشمامو روی تو بستم........

رفتی و قلب تو تنهاست بین این همه سیاهی........

حالا ببین بدون من چه سخته بی پناهی............

روزی که دل کندی از من گفتی آسون رفتن.........

اما دریغ از عشق من............

دیگه ندارم عشقت به سینه تو قلب زخمی نشسته کینه..........

دیگه نمی خوام بمونه یادم عشق سیاهت داده به بادم.........

رضا_شادی تمومه

من برای زنده بودن جست و جوی تازه میخواهم
خالی از عشق و خاموشم های و هوی تازه میخواهم
خانه ام گلخانه یاس است رنگ و بوی تازه میخواهم
ای خدا ، بی ارزو موندم،ارزوی تازه میخواهم

ابی

من یه گل هزار پرم که پای هر پرم یه خاره
داغ تابستون رو سرم اما تنم پر از بهاره
اون با ستاره همسفر من پل راه خورشیدم
سیاه تر از بخت بدم رنگی به دنیا ندیدم

امشب مهتاب با منه تا وقت سپیده
فردا فردا لحظه دیدار امیده

اونکه لبام منتظره من من داغ رو لباشه
یه شب میاد که قلب من خسته تر از زنگ صداشه
وقتی بیاد با خنده هام ایرا رو بارون می کنم
تو جنگل سبز چشام خورشید مهمون می کنم

گوگوش

مجنونم و دل زده از لیلی ها
خیلی دلم گرفته از خیلی ها
نمونده از جوونیام نشونی
پیر شدم پیر تو ای جوونی

محسن چاووشی
فیلم سنتوری

یه فرشته ی واقعی نقاب به چهرش نمی زد…….

اون اصلا مثل تو نبود زخمی به قلبم نمی زد…….

عشقتو آتیش زدمو عشقتو کشتم تو دلم………

دیگه اجازه نمی دم بازی کنی با این دلم……….

این دل دیگه نمی خوره این بار گول تو رو……….

حتی حاضر نیستم بیارم به زبون اسم تو رو…….

زخمهای رو دلم یکی دو تا نیست باسه زخم تازه دیگه جایی نیست ………

داشتم فر اموش می کردم دیگه تو رو تو روخدا برو…….

آرش یوسفیان _ زخمهای روی دلم

وقتی تو نیستی قلبمو واسه کی تکرار بکنم
گلهای خواب آلوده رو واسه کی بیدار بکنم
دست کبوترای عشق واسه کی دونه بپاشه
مگه تن من می تونه بدون تو زنده باشه

عزیزترین سوغاتیه غبار پیراهن تو
عمر دوباره منه دیدن و بوییدن تو
نه من تو رو واسه خودم نه از سر هوس می خوام
عمر دوباره منی تو رو واسه نفس می خوام

شکیلا

amin نوشته است:

وقتی تو نیستی قلبمو واسه کی تکرار بکنم
گلهای خواب آلوده رو واسه کی بیدار بکنم
دست کبوترای عشق واسه کی دونه بپاشه
مگه تن من می تونه بدون تو زنده باشه

عزیزترین سوغاتیه غبار پیراهن تو
عمر دوباره منه دیدن و بوییدن تو
نه من تو رو واسه خودم نه از سر هوس می خوام
عمر دوباره منی تو رو واسه نفس می خوام

شکیلا

ببخشید آقا امین اینو من فکر کنم یه بار هایده هم خونده ...........

نمی دونم شاید هم اشتباه می کنم.........

بله چند نفر این آهنگو خوندن هایده هم خونده
اما به نظر من شکیلا این ترانه رو خیلی قشنگتر خونده

مخور غم گذشته
گذشته ها گذشته
هرگز به غصه خوردن
گذشته برنگشته
به فکر آینده باش
دلشاد و سر زنده باش
به انتظار طلعت خورشید تابنده باش

معین

شب من پنجره ای بی فردا
روز من قصه تنهایی ها
مانده بر خاک و اسیر ساحل
ماهیم ماهی دور از دریا

هیچکس با دل آواره من
لحظه ای همدم و همراه نبود
هیچ شهری به من سرگردان
در دروازه خود را نگشود

پلی ام خسته و سرگردانم
ابر دلتنگ پر از بارانم

گوگوش

من
تو رو که میبینم عاشقو دیوونم

تو با اون چشمه سیات خوابه نگات
خونه دلم رو ویرون میکنی
تو با موهای پریشونو رهات
منو سرگشته و حیرون میکنی

معین

یه ترانه از تو دور و
یه ترانه به تو نزدیک
پیش تو گم می شم از تو ای غزلواره تاریک

لیلا فروهر

کاشکی که اون عشق بشینه دوباره تو دلامون
چی میشه برگردی بازم به روزای گذشته
هوای پاییزی چرا تو عشقه ما نشسته

معین

همیشه تک می زدیم به حبابای درشت
تا که مرغ ماهیخوار اومد و جفتمو کشت
دلش آتیش بگیره دل اون خونه خراب
دیگه نوبت منه سایش افتاده رو آب

بعد ما نوبت جفتای دیگس
روز مرگ زشت دلهای دیگس
ای خدا کاری نکن یادش بره
که یه ماهی این پایین منتظره

نمی خوام تنها باشم ماهی دریا باشم
دوست دارم که بعد از این توی غصه ها باشم

گوگوش

ممنونم كه بچه بازي هامو طاقت مي كني
هر چقدر بد مي شم اما تو نجابت مي كني

هر كجاي دنيا باشم با مني و در مني
نگران حال و روزم بيشتر از خود مني

مي دوني با تو، پرم از شعر و ستاره
مي دوني بي تو، لحظه حرمتي نداره
مي دوني در تو، اين خدا بوده
كه تونسته گل عشقو بكاره


رضا صادقی

هر کی اومد تو زندگیم ....

می بردمش تا آسمون........

یه روز می شد رفیق راه.....

فر دا باسم بلای جون......

نمیشه قلب عاشقو تو دست هر کسی سپرد.....

نمی دونم بد میورد یا چو پ سادگیشو خورد.......

هر چی که به سرم اومد تقصیر هیچ کسی نبود.....

هر چی که بود پای خودم تو قصه هام کسی نبود.......

هیچ کسی عاشقم نشد هیچ کسی سراغم نیومد.........


جواب کار خودمه هر چی بلا سرم اومد......

اسم خانندش یادم نیست..........

دارم از دوریت می میرم

تا کنار من نسوزی

از دلم نمی ری عمرم

نفسامی که هنوزی

تو رو محض خیره هامون

که نفس نفس خدا شد

از همون لحظه که رفتی

روحم از تنم جدا شد...

...



رضا صادقی

Arakadrish نوشته است:

سلام

راستش ترانه ها هيچ وقت كامل توي ذهنم نمي مونن كه بتونم باهاشون مشاعره كنم

اگه غير ترانه هم قبوله ، منم بگم ؟

اگرم نيست ، جم كنم كاسه كوزه ام رو و برم !!

چرا قبول نیست داداشی...

من الان رفتم از اول بخونم اینو دیدم...

تو که ماشالا خودتم یه پا شاعری...

پس بیا و یه صفاییم به اینجا بده...

دلم دریای درده منو دیونه کرده
تو رفتی و غم عشق تو، تو جونم لونه کرده
روزای عاشقی می دونم دیگه بر نمی گرده

دلم بی تو مثال غروب شوره زاره
تو باغ خشک سینه خزون بی بهاره
دوباره آسمون چشام هوای گریه داره
می خوام آروم بگیرم اگه دل تنگم بزاره

گوگوش

بچه ها من واقعا عذر میخوام ...

این که الان مینویسم ، ربطی به مشاعره نداره ... ولی دلم خیلی گرفته ست ...

دلم میخواد اینو یه جایی بنویسم ... اینجا در دسترس ترینشون بود ...




من همون جزیره بودم ، خاکی و صمیمی و گرم
واسه عشق بازی موجا ، قامتم یه بستر نرم

یه عزیز دردونه بودم ، پیش چشم خیس موجا
یه نگین سبز خالص ، روی انگشتر دریا

تا که یک روز تو رسیدی ، توی قلبم پا گذاشتی
غصه های عاشقی رو تو وجودم جا گذاشتی

زیر رگبار نگاهت ، دلم انگار زیر و رو شد
برای داشتن عشقت ، همه جونم آرزو شد

تا نفس کشیدی انگار ، نفسم برید تو سینه
ابر و باد و دریا گفتن ، حس عاشقی همینه


اومدی تو سرنوشتم ، بی بهونه پا گذاشتی
اما تا قایقی اومد ، از من و دلم گشذتی

رفتی با قایق عشقت ، سوی روشنی فردا
من و دل اما نشستیم ، چشم به راه لب دریا


دیگه رو خاک وجودم ، نه گلی هست نه درختی
لحظه های بی تو بودن ، میگذره اما به سختی

دل تنها و غریبم ، داره این گوشه میمیره
ولی حتی وقت مردن ، باز سرغتو میگیره

میرسه روزی که دیگه قعر دریا میشه خونه م
اما تو دریای عشقت ، باز یه گوشه ای میمونم



خواهش میکنم ناراحت نشین ...
خیلی دلم میخواست اینو امشب یه جایی بنویسم ...
ببخشید دیگه ...


بعدی میتونه با همون "ه" بگه ...
خیلی عذر میخوام ...