نغمه هاي دلتنگي

پسركی ۲ خط موازی بروی تخته سیاه كلاس كشید ...........

خط اول به دوم گفت ما می تونیم زندگی خوبی داشته باشیم ...

دومی قلبش تپیدو لرزان گفت بهترین زندگی را .....

در همین زمان معلم فریاد زد ۲ خط موازی هیچگاه به هم نمی رسند و بچه همه تكرار كردند ........

دوخط مواری هیچگاه به هم نمی رسند مگر اینكه یكی از آنها برای رسیدن به دیگری خودرا بشكند..

حالا من خودم را شكستم .............

درانتظارتو
در انتظار كسی هستم كه طلوع عشق را به قلب من هدیه می دهد

در انتظار كسی هستم كه با زیبایی كلامش مرا در عشقش غرق می كند

در انتظار كسی هستم كه تنم آغوشش را می طلبد

در انتظار كسی هستم كه دستانم دستان پر مهرش را می طلبد

در انتظار كسی هستم كه سرم شانه هایش را آرزو دارد

در انتظار كسی هستم كه گوشهایم شنیدن صدایش را حسرت می كشد

در انتظار كسی هستم كه تنهایی اش ، تنهایی من است

در انتظار كسی هستم كه قلبم برای داشتنش عمری صبر می كند

تو به من خندیدی
و نمی دانستی
من با چه دلهره از باغچه ی همسایه
سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تیز دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه

سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز،
سالهاست که در گوش من آرام،
آرام
خش خش گام تو تکرارکنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق این پندارم
که چرا،

خانه ی کوچک ما سیب نداشت؟

خسته ام از حبس و دیوار و قفس

خسته ام از حجم سنگین نفس

خسته ام از ابر و باران و غبار

از طلوع و از غروب این دیار

خسته ام از خستگی و سادگی

خسته ام از عشق و از دلدادگی

چقدر دوست داشتم دیگران حرفهایم را بفهمند
و چقدر دوست داشتم نگاه خیس مرا درک کنند
چقدر دلم می خواست یک نفر به من بگوید

چرا لبخندهای تو اینقدر بی رنگ است

تنهایی را دوست دارم ... زیرا بی‌وفا نیست !

تنهایی را دوست دارم ... زیرا عشق دروغین در آن نیست !

تنهایی را دوست دارم ... چون بارها تجربه كردم !

تنهایی را دوست دارم ... چون خدا هم تنهاست !

امشب دلم میخواهد

به كسی بگویم"" دوستت دارم.""

تو نهراس و آنكس باش.

بگذار با هر آنچه در توان دارم

همین امشب به تو ثابت كنم كه دوستت دارم.

بگذار برایت نقش آن دلباخته ای را بازی كنم كه

لحظه ای دور از محبوب خویش زندگی را نمیتواند.

بگذار همچون معشوقی كه برای وصال معشوقش

جان میدهد برایت جان دهم.

بگذار همین امشب پیش پایت زانو بزنم

و تو را ستایش كنم.

بگذار در تاریكی به تو لبخند بزنم.

نگذار زمان از دستم برود

و تو را درنیابم.

میخواهم بیندیشی كه همین امشب

غیر از من كسی دیوانه تو نیست

هرچند كه جاهلانه فكری باشد.

كمی بیشتر با من

و همین امشب بگذار خیال كنم

كه جز تو كسی نیست.

همین یك امشب را بگذار نقش بازی كنم.

نقش حقیقت را.

همان كه دور از تو بارها روبه روی آینه تمرین كرده ام.

ای آخرین

کاش میشد در خراب آباد دل ، خانه احساس را تعمیر کرد . کاش میشد همچو باران بی دریغ ،لحظه های سبز را تقدیر کرد کاش میشد عشق را با تمام وسعتش تکثیر کرد. کاش میشد اشک را تهدید کرد مدت لبخند را تمدید کرد کاش میشد از میان لحظه ها لحظه دیدار را نزدیک کرد

دروغ و دروغ ودروغ...

دیروز شیطان را دیدم. در حوالی میدان فریب، بساطش را پهن کرده بود و نیرنگ می‌فروخت. مردم دورش جمع شده‌ بودند،‌ هیاهو می‌کردند و هول می‌زدند و بیشتر می‌خواستند. توی بساطش همه چیز بود: غرور و حرص،‌ دروغ و خیانت،‌ جاه‌طلبی و سوء ظن و ... هر کس چیزی می‌خرید و در ازایش چیزی می‌داد. بعضی‌ها تکه‌ای از قلبشان را، بعضی‌ پاره‌ای از روحشان، بعضی‌ها ایمانشان را، بعضی آزادگیشان و بعضی عفت و عفافشان را و شیطان می‌خندید و تخفیف می‌داد

خسته‌ام از بغض كهنه‌ی عشق

سنگینه تحملش تو صدام

خوبه كه به یاد تو قانع‌ام

می‌تونم بگذرم از شكوه‌هام

باورش سخته برام ولی من

می‌رم و چیزی ازت نمی‌خوام

اما بدون هر جا برم بعد تو

بغض عشق می‌مونه از تو برام

بغض من وا نمی‌شه تو صدا

خدایا یه دریا گریه می‌خوام

نفهمید اون كه باید می‌دونست

بیشتر از جون هنوز عزیز برام

با جایی هیچی تموم نمی‌شه

عاشق از عاشقی سیر نمی‌شه

بگو تو اگه عاشق نبودی

عاشقت از تو دلگیر نمی‌شه

بغض عشق مونده هنوز تو صدام

هنوزم هیچی ازت نمی‌خوام

عاشقت بودم و از عاشقی

جز غمت هیچی نمونده برام

اما من هنوز به پات مونده ام

یه لحظه بی‌درد نیاسوده‌ام

از جدایی خیلی اگه گذشته

اما هنوز به عشقت آلوده‌ام

با جدایی هیچی تموم نمی‌شه

عاشق از عاشقی سیر نمی‌شه

بگو تو اگه عاشق نبودی

عاشقت از تو دلگیر نمی‌شه

خسته‌ام ...

نمی خواهی دستانت را به من بسپاری؟


نمی خواهی میزبان دلتنگی هایم باشی؟


نمی خواهی حلقه یاس های سپید را به گردنم بیاویزی؟


نمی خواهی شبنم های اشتیاق را به چشمانم هدیه دهی؟


نمی خواهی گونه هایم را به شفافیت شرم بیامیزی؟


نمی خواهی دوباره به معصومیت نگاهم سوگند بخوری؟


نمی خواهی زمزمه کنی:به عظمت اشکی که در دیده ات می درخشد


به عظمت سکوتی که در زندگی ات جاری است


و به عظمت تمام دلشکستگی های بی صدایت


همیشه کنارت خواهم ماند؟ نمی خواهی....

عشق صدای فاصله هاست

فاصله هایی که غرق ابهام اند...
امروز بد جور دلم گرفته.............
یکی بیاد رهگذر این دل خسته بشه حرفی حدیثی..........

دوباره بوی شکستن یه بغض با استعاره است
هوای من کو؟

حرفهایم ساده اند؟
میدانم
اما چه جای تشبیه و استعاره وقتی
عشق ساده است
و دوست داشتن نه تشبیه است و
نه استعاره،ساده است
و دوستن داشتن مثل هیچ چیز نیست
فقط دوست داشتن است

دلتنگ نیستم
تو هستی ..تو در منی
و جایی برای دلتنگی نیست

[quote="Jany"]حرفهایم ساده اند؟
میدانم
اما چه جای تشبیه و استعاره وقتی
عشق ساده است
و دوست داشتن نه تشبیه است و
نه استعاره،ساده است
و دوستن داشتن مثل هیچ چیز نیست
فقط دوست داشتن است[/qu
دوباره باوجودخاکیم چه کردی ای دوست؟

Jany نوشته است:

دلتنگ نیستم
تو هستی ..تو در منی
و جایی برای دلتنگی نیست

کاش میتونستم حرفاتوفریادبزنم

Saghar نوشته است:

Jany نوشته است:

دلتنگ نیستم
تو هستی ..تو در منی
و جایی برای دلتنگی نیست

کاش میتونستم حرفاتوفریادبزنم

ازت خیلی ممنونم عزیزم ولی من خودم میتونم فریاد بزنم

گم نمیشوم!! همینجا هستم.
اگر درست نگاه کنی مرا می بینی
باید حصار لغاتم را بشکنی
و شعرم را بشکافی
تا به من برسی
من در پشت شعر هایم پنهان شده ام

سلام ای شب معصوم

شبی که چشمان گرگان بیابان را به حفره های استخوانی ایمان و اعتماد بدل می کنی

و در کنار جویبار های تو ارواح بید ها ارواح مهربان تبر ها را میبویند

من از جهان بی تفاوتی فکر هاو حرفهاوصداها می ایم

و این جهان به لانه ماران ماننداست

و این جهان پراست از صدای حرکت پاهای مردمی

که همچنان که تو را می بوسند

در ذهن خود طناب دار تورا می بافند

می توان همچون عروسک های کوکی بود

با دو چشم شیشه ای دنیای خود را دید

می توان در جعبه ای ماهوت

با تنی انباشته از کاه

سال ها در لا به لای تور و پولک خفت

می توان با هر فشار هرزه دستی

بی سبب فریاد کرد و گفت:

آه من بسیار خوشبختم!

خدای خوب مهربونم سلام

می دونی که غیر از تو هیچ کس قادر نیست دردهایی که در اعماق اقیانوس وجودم نشست کرده رو درمان کنه می دونم که خوب می دونی فقط عشق به تو منو نگه داشته می دونم برات عجیب که دوستت دارم و با این همه فراموشت می کنم خطا می کنم اما با همه روسیاهی با همه بار سنگین از گناهم به بزرگیت قسم دوستت دارم عاشقتم خدا جون حرف زدن با تو سبکم می کنه می دونم خودت همه چیز رو می بینی می دونی و نیاز به دوباره گفتن من نیست اما خودت خواستی که بنده هات باهات حرف بزنن درد دل بکنن گفتی بخوانید مرا تا اجابت كنم شما راحالا این بنده كوچكت داره تو رو با فریادی از درون می خونه و چشم بر سخاوت تو دوخته تا اجابتش كنی با همه عصیان هاش اومده تا اجابتش كنی با همه نافرمانی هاش اومده تا اجابتش كنی با همه شیطنت هاش اومده تا اجابتش كنی با همه ی همه ی بدیهاش اومده تا فقط تو اجابتش كنی... مگه خودت نگفتی نا امیدی كفر پس نا امید نیستم می خوانم تو را تا اجابت كنی مرا

گفتم : خدای من ، دقایقی بود در زندگانیم که ھوس می کردم سر سنگینم راکه پر از دغدغھ ی دیروز بود و ھراس فردا ،بر شانه ھای صبورت بگذارم و آرام برایت بگویم و بگریم ، در آن لحظات شانه ھای تو کجا بود ؟



گفت: عزیز تر از ھر چه ھست ، تو نه تنھا در آن لحظات دلتنگی که در تمام لحظات بودنت بر من تکیه کرده بودی ، من آنی خود را از تو دریغ نکرده ام که تو اینگونه ھستی .



من ھمچون عاشقی که به معشوق خویش می نگرد ، با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم .



گفتم : پس چرا راضی شدی من برای آن ھمه دلتنگی ، اینگونه زار بگریم ؟



گفت : عزیزتر از ھر چه ھست ، اشک تنھا قطره ای است که قبل از آنکه فرود آید عروج می کند ،اشکھایت به من رسید



و من یکی یکی بر زنگارھای روحت ر یختم تا باز ھم از جنس نور باشی و از حوالی آسمان ، چرا که تنھا اینگونه می شود تا ھمیشه شاد بود .



گفتم : آخر آن چه سنگ بزرگی بود که بر سر راھم گذاشته بودی ؟



گفت : <> >بارھا صدایت کردم ، آرام گفتم از این راه نرو که به جایی نمی رسی ، تو ھرگز گوش نکردی و آن سنگ بزرگ فریاد بلند من بود ،که عزیز از ھر چه ھست از این راه نرو که به ناکجاآباد ھم نخواھی رسید .



گفتم : پس چرا آن ھمه درد در دلم انباشتی ؟



گفت : روزیت دادم تا صدایم کنی ، چیزی نگفتی ، پناھت دادم تا صدایم کنی ، چیزی نگفتی ،



بارھا گل برایت فرستادم ، کلامی نگفتی ، می خواستم برایم بگویی .آخر تو بنده ی من بودی چاره ای نبود جز نزول درد که تو تنھا اینگونه شد که صدایم کردی .



گفتم : پس چرا ھمان بار اول که صدایت کردم درد را از دلم نراندی ؟



گفت : اول بار که گفتی خدا آنچنان به شوق آمدم که حیفم آمد بار دگر خدای تو را نشنوم ، تو باز گفتی خدا و من مشتاق تر برای شنیدن خدایی دیگر ، من اگر می دانستم تو بعد از علاج درد ھم بر خدا گفتن اصرار می کنی ھمان بار اول شفایت می دادم .



گفتم :مھربانترین خدا ، دوست دارمت ...



<> >گفت : عزیز تر از ھر چه ھست من دوست تر دارمت

خدایا!

دستانم خالی ست و دلم غرق در آرزو...

یا با قدرت بی کرانت,دستانم را توانا ساز

یا دلم را از آرزوهای دست نیافتنی خالی کن!

راست میگم دیگه تسلیمه تسلیمم .دیگه فهمیدم که



هر چی تو بخوای همون میشه . دیگه متوجه شدم



که نمیشه با تقدیر مبارزه کرددیگه ایمان آوردم که



تو تنها ترین قدرت مطلق جهانی . خداجون تسلیم



خداجون دیگه دارم کم میارم . دیگه دارم زانو میزنم .



خدایا راه رو تو نشونم بده . آخه من که توی این دنیای



به این بزرگی به یه امید که بیشتر زنده نبودم .



شاید امیدم نا امید شده ولی من با وجودت هیچ



موقع خودمو نا امید نمی بینم . خداجون من که



میدونم از پس هر کاری برمیای واسه همین اینقدر



صدات می کنم . اگه تو هم تنهام بذاری اونوقت



من با کدامین امید باید زندگی کنم . خداجون تسلیم .



خداجون احساس می کنم که دارم تو خودم مچاله



میشم . احساس می کنم تموم دنیا رو سرم اوار میشه .



احساس می کنم هرلحظه دارم به مرگ نزدیکتر میشم .



احساس می کنم دارم از درون نابود میشم . خداجون



تسلیم . خداجون می خوای امتحانم کنی ؟! باشه



حرفی نیست . می خوای ضعفمو بهم نشون بدی ؟!



قبول، ولی خداجون داری خیلی سخت می گیری ؟!



می ترسم نتونم تو امتحان قبول بشم شاید هم تا



حالا رفوزه شدم خداجون هوامو داشته باش .



خداجون من تسلیم

توی تنهاترین لحظات تنهاییم ، درست تو لحظه‌هایی که فکر می‌کردم هیچ کس نیست ، اون موقع که به این حس می‌رسیدم که چقدر تنهام ، واسم نشونه می‌فرستادی که : من خودم تا آخرین لحظه باهاتم واسه تموم لحظات همراهتم . من تنها بنده تو نبودم اما یه لحظه هم تنها رهام نکردی .